Televizyon ekranlarında, sosyal medyada, elimizdeki telefonların küçük pencerelerinde her gün Gazze Şeridi’ndeki katliamı seyrediyoruz. Bombaların düşüşünü, enkaz altındaki çığlıkları, hastanelerdeki çaresizliği saniye saniye görüyoruz. Ancak bu kez sadece savaşın yıkıcılığını değil, onun gölgesinde büyüyen başka bir felaketi de canlı izliyoruz: açlığı.

Bugün Gazze’de yaşanan açlık, bir doğa felaketinin değil, doğrudan insan eliyle yaratılmış bir kıtlığın sonucu. Yardım konvoylarının engellenmesi, insani koridorların kapatılması ve uluslararası hukukun işlemez hale gelmesi, savaşın sadece cephelerde değil, boğazımızdan geçen lokmalarda da sürdüğünü gösteriyor. İsrail, açlığı ve susuzluğu da bir silah olarak kullanıyor.

Gazze artık bir hayaletler şehri. İsrail’in işgal planını devreye sokmasının ardından artırdığı saldırıları nedeniyle Gazze sahiline sıkışan binlerce Filistinli, derme çatma çadırlarda bunaltıcı sıcaklıklar altında hayatta kalma mücadelesi veriyor. Tabii, buna hayat denirse...

Anneler – babalar çocuklarını, çocuklar anne – babalarını, kardeşlerini kaybediyor. Sarılacak kefen bile bulunamayan cenazelerin namazları kılınıyor... Çaresizliğin, tarifsiz acının fotoğraf kareleri, görüntüleri her gün karşımıza çıkıyor. Bir lokma sıcak aş için ellerinde kap kacak saatlerce bekleyen çocuklar, kadınlar, erkekler, yaşlılar... Vicdan sahibi hiçbir insanın kabul edemeyeceği, insanlık onurunu yerle bir eden görüntüler...

Birleşmiş Milletlerin (BM) desteklediği Entegre Gıda Güvenliği Aşama Sınıflandırması (IPC) raporuna göre, 15 Ağustos 2025 itibarıyla Gazze kentindeki kıtlık “felaket seviyesi” olarak bilinen 5. seviyeye ulaştı. IPC’nin 22 Ağustos’taki açıklamasına göre, kıtlık ilanından bu yana 12’si çocuk olmak üzere 70 kişi açlık ve yetersiz beslenme nedeniyle yaşamını yitirdi.

Filistin Sağlık Bakanlığının verilerine göre ise yalnızca ağustos ayında yetersiz beslenme yüzünden 185 Filistinli hayatını kaybetti. Bu, önceki aylara kıyasla en yüksek rakam olarak kayıtlara geçti.

Gazze Şeridi’nde 5 yaş altı yaklaşık 43 bin çocuğun yetersiz beslenme sorunu yaşadığı, 55 binden fazla hamile ve emziren annenin aynı sorunla karşı karşıya olduğu bildiriliyor. Hamile kadınların yüzde 67’sinin anemi hastası olduğu, çocukların da açlığın yanı sıra yerinden edilme ve elverişsiz yaşam koşulları nedeniyle solunum sorunu ve yüksek ateşle boğuştuğu ifade ediliyor.

Soykırıma karşı hükümetlerin sessizliği devam ederken, uluslararası sivil toplum kuruluşlarının İsrail’in Filistin halkına uyguladığı şiddete karşı tepkileri giderek yükseliyor. Bugüne kadar organize edilen en büyük dayanışma girişimi olan Küresel Sumud Filosu, Barselona Limanı’ndan Gazze’ye doğru yola çıktı. Aralarında aktivistlerin, sanatçıların, politikacıların, doktorların ve gazetecilerin bulunduğu 300 kişi, 44’ten fazla ülkenin desteğiyle İsrail ablukasını kırmayı ve Gazze’ye insani yardım ulaştırmayı amaçlıyor.

Çocukların ölümü artık yalnızca savaşın değil, diplomatik suskunluğun ve siyasi hesapların da sonucu. Bu yüzden mesele yalnızca Gazze’nin değil; bu tablo, küresel sistemin insan hayatı karşısındaki iflasının en acı örneği.

Tarihin doğru tarafında yer almak, soykırıma karşı açıkça pozisyon almak insanlık adına en büyük sorumluluk. Sessiz kalanlar, yarın tarihin yargısında sadece seyirci değil, suç ortağı olarak da anılacak.