Yunanistan’da faaliyet gösteren "Shedia" isimli sivil toplum kuruluşu (STK), kendi ismiyle çıkardığı derginin satışını üstlenen evsizlere hem maddi hem de manevi destek sağlıyor.

Evsizlerin tamamı kayıt altında olmamakla birlikte Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) verilerine göre, ülkede yaklaşık 1500 evsiz bulunuyor ve bunların yarısından fazlası başkent Atina’da yaşıyor.

Evsizlere destek veren STK’lerden biri olan Shedia ise kendi ismiyle çıkardığı dergiyle evsizlere hem maddi ve manevi destek sağlıyor hem de onlar için umut kaynağı oluyor.

Shedia, kendi ismini taşıyan derginin yayımını üstleniyor. Evsizler ise Shedia ailesine katılarak kurumun kayıtlı bir üyesi olduklarını gösteren özel yeleklerle sokaklarda dergiyi satışa sunuyor.

Satılan her dergiden elde edilen 5 euroluk ücretin 2,7 eurosu satışı yapan evsize verilirken kalan 2,3 euroluk kısmı ise dergi masrafları için kullanılıyor.

Dergi, barınacak yeri olsa bile iş bulamayan ve ekonomik anlamda zor durumda olanlara da kapılarını açıyor.

“GÖRÜNMEZİ GÖRÜNÜR KILAN SOSYAL BİR SÜREÇ”
Shedia dergisinin kurucusu ve Genel Yayın Yönetmeni Hristos Alefantis, AA muhabirine, dergilerinin sadece evsizler tarafından sokakta satıldığını vurgulayarak zor durumdaki insanların bu sayede dilenmeden gelir elde ettiğini anlattı.

Alefantis, sosyal izolasyonun insanlar için maddi ihtiyaçlardan daha zor olduğuna işaret ederek Shedia’nın evsizlere kattıkları için şöyle konuştu:

"(Sosyal izolasyon halinde) görünmez oluyorsun. Shedia ve dünyadaki tüm benzer dergiler, görünmezi görünür kılan sosyal bir süreç. (Shedia ile) Güne uyanan bazı insanlar için artık hayatın anlamı var, yapacak işleri var. Buraya gelecekler, bir ‘Günaydın’ diyecekler, bir kahve içecekler, dergilerini alıp şehir merkezinde gururla çalışacaklar. ‘Bakın, ben buradayım’ diyecekler."

Shedia’ya evsizlerin genellikle çevreden edindiği duyumlarla geldiğini belirten Alefantis, öte yandan kendilerinin de evsizlere barınma ve yiyecek sağlayan kuruluşlara giderek faaliyetleri hakkında bilgi verdilerini aktardı.

Alefantis, Shedia’nın evsizlere kendi ayakları üzerinde durabilme gücünü verdiğini vurgulayarak, "Shedia sayesinde çok sayıda insan sokaklardan kurtuldu. Şu an aramızda, sokakta veya araçta yaşayan sadece iki kişi kaldı. Biz de evsizlerin bir yardım kuruluşuna, bir misafirhaneye girmesi, topluma dahil olmaları için yardım ediyoruz." dedi.

SATILAMAYAN DERGİLER TAKI, EV EŞYASI VE DEKORATİF ÜRÜNE DÖNÜŞTÜRÜLÜYOR
Shedia’nın dergi dışı faaliyetleri de olduğuna işaret eden Alefantis, satılamayan süresi geçmiş dergileri ise bünyelerindeki atölyede değerlendirdiklerini söyledi.

Alefantis, "Shedia Sanat Projesi” kapsamında hem satılamayan dergilerin çevre bilinciyle boşa gitmediğini hem de evsizlere meşgul olacakları bir uğraş ve bir gelir kapısı açtığını dile getirdi.

Dergi sayfalarının atölyede hayata tutunmuş evsizlerin elinde, takı, çanta, abajur, saat, kalem gibi birçok eşyaya dönüştüğünü aktaran Alefantis, bu ürünlerin satışlarından elde edilen gelirin de evsizler için kullanıldığını belirtti.

Alefantis, Shedia’yı "fırsatı olmayanlara fırsat veren bir yapı" olarak nitelendirdi.

32 YILLIK PATRON EKONOMİK KRİZDEN SOKAKTA KALDI
2009 sonrası patlak veren ekonomik krizde evsiz kalmış, yaşadığı çıkmazdan Shedia sayesinde kurtulmuş 75 yaşındaki Dimitra Piangu, kendi hikayesini şu sözlerle anlattı:

"Shedia, benim için yaşam. 32 yıl boyunca bir işletmem vardı. İşletmemi ekonomik kriz zamanı kaybettiğimde, kendimi banklarda buldum. Bir banka varımı yoğumu aldı, bana hiçbir şey bırakmadı. Böylece banklarda uyumaya başladım."

İlk evsiz kaldığında mevsimin kış olduğunu ve ocak ayının soğuğuyla sokakta baş etmek zorunda kaldığını söyleyen Piangu, bir süre de sefalet içinde bir depoda yaşadığını anlattı.

Parasız ve evsiz olarak kendini çok çaresiz ve yalnız hissettiğini belirten Piangu, en zor anında Shedia ile tanıştığının ve dayanacak gücü kalmadığında Shedia sayesinde hayata tutunduğunun altını çizdi.

Dergiyi satmaya ilk başladığında sokakta karşılaştığı bazı olumsuz tepkiler nedeniyle zorlandığını ama artık tüm zorlukları aştığını vurgulayan Piangu, "63 metrekarelik bir evde yaşıyorum. İki kedim, 28 saksı çiçeğim var. Shedia sayesinde kurdum hayatımı." ifadelerini kullandı.

Piangu, 12 yıldır Shedia ailesinde olduğuna işaret ederek derginin okuyucularıyla kurdukları bağa ilişkin şunları kaydetti:

"Yunanistan’da Shedia gibi başka bir dergi yok. Bunu büyük bir gururla söylüyorum çünkü öncelikle dergimiz çok kaliteli, ayrıca insanlarla bir sevgi ve güven bağı da kurduk. Onlar kendilerini bizden görüyor, biz de kendimizi onlardan biri olarak görüyoruz. Sağlığımla ilgili bir sorunum vardı. Birçok okuyucu işe gitmediğim, ortalıklarda gözükmediğim için ne olduğunu soruyordu. Karantina zamanı buraya telefon ediyorlardı. ‘Neredesiniz, nasılsınız, bir şeye ihtiyaç var mı’ diye. Dolayısıyla, okuyucu ve dergi satıcısı arasındaki dayanışma ilişkisini aştık. Aramızda artık insani bir bağ var. Acıyla söylüyorum. Neden insanların yarısı diğer yarısıyla dayanışma içinde değil? Oysa dayanışma olsa ne kadar farklı olurdu."

EKMEK TEKNESİ KAMYONU ÇALININCA EVSİZ KALDI
Bir diğer dergisi satıcısı Mihalis Samolis ise "Öyle değilmişim gibi gözükebilir ama aslında ben de evsizim. Atina Belediyesinin Evsizleri Destekleme Merkezinde kalıyorum. 12 yıldır evsizim ve 11 yıldır Shedia’dayım." dedi.

Samolis, kendisinin de ülkedeki ekonomik krizin kurbanlarından olduğunu belirterek evsiz kalma sürecini şöyle anlattı:

"Çoğu insan ekonomik krizin beraberinde sadece işsizliği getirdiğini düşünüyor ama gerçekte öyle değil çünkü Yunanistan’da kriz sadece işsizliğe neden olmadı, suç oranlarının artmasına, fuhşun, uyuşturucunun ve benzer şeylerin de artmasına neden oldu. Ben de krizin suç oranlarını artırmasının kurbanıyım. Ticari amaçla kullanılan bir kamyonum vardı ve 2012’de kamyonumu çaldılar. Bankadaki paralarımla bir yıl idare ettim. Ev sahibi gelip birikmiş beş aylık kirayı istedi. İş aradım. Yaşım ve beyazlamış saçlarım nedeniyle iş bulamadım ve öylece sokakta kaldım."

Ekmek teknesi kamyonu çalındığı için evsiz kaldığında 42 gün banklarda uyuduğunu ve bunun çok trajik zamanlar olduğunu söyleyen Samolis, "2013’te misafirhaneye girdim, cebimde sadece 1 euro vardı. ‘Yatak sorununu çözdük, yemek sorununu çözdük, şimdi ne yapacağım?’ dedim. Shedia’da çalışan bir arkadaşla tanıştım, Shedia’ya girdim ve hayatım tamamen değişti." diye konuştu.

Samolis evsiz kaldığında hayatının bittiği, herkesin kendisini unuttuğu, ona yardım edecek kimsenin kalmadığı düşüncesine kapıldığını ifade ederek, "Shedia’da çalışmaya başladığımda yalnız olmadığımı fark ettim. Yardımcı olan çok insan var." değerlendirmesini yaptı.

Kendisinin kaldığı misafirhanede yaklaşık 250 evsizin bulunduğunu aktaran Samolis, "Onların da aileleri vardı, onların da çocukları, kardeşleri vardı. Bunu söyleyeceğim için üzgünüm ama gerçek bu, genellikle herkes ortadan kayboluyor." ifadelerini kullandı.

Samolis, Shedia’nın kendisine en büyük katkısının, yalnız olmadığını hissettirmesi olduğunu belirtti.

Dergi satışının yanı sıra okullar, üniversiteler gibi farklı alanlardan gelen gruplara Atina’daki yardım kuruluşlarının gezdirildiği, Shedia’ya ait "Görünmeyen Rotalar" isimli günlük kısa tur projesinde çalıştığını kaydeden Samolis, "Çok mutluyum çünkü ’Görünmeyen Rotalar’ ile hayatımın amacını buldum. Bu hayata gelen birçok insan yaşamlarının amacını bulamıyor, bir amaçları olmaksızın ölüyorlar. Ben hayatımın amacını evsizlik sayesinde buldum." diye konuştu. (AA)