Aralık ayı başından bu yana ülke gündemini en fazla meşgul eden konuların başında, çiftçi ve hayvan besicilerinin başlattığı eylemler geliyor.

Üretim maliyetlerinin kontrolsüz biçimde artması, enerji fiyatlarının düşürülmesi konusunda çiftçilere yeterli destek sağlanmaması, destek ve tazminat ödemelerinin gecikmesi, hatta doğal afet tazminatlarının dahi üreticiye çok geç ulaşması, artık dayanılmaz bir noktaya ulaştı. Deyim yerindeyse, üreticiler haklı olarak ülke çapında kazan kaldırdı.

Hükümetin tarım ve hayvancılık politikalarının yetersizliği, sorunlar karşısında sorumluluk almaktan kaçınması, ülkenin temel gelir kaynakları arasında yer alan bu iki sektörü adım adım bitme noktasına sürükledi.

Resmi enflasyon rakamları düşük görünse de, hayat ucuzlamıyor. Tam tersine, hayat pahalılığı orta ölçekli hanelerin en temel sorunu haline gelmiş durumda. Barınmadan gıdaya, elektrik faturalarından telefon ücretlerine kadar yaşamın her alanında maliyetler artıyor. Aileler bu yükün altından kalkmakta zorlanıyor.

Eurostat’ın son verileri tabloyu açık biçimde ortaya koyuyor. Yunanistan, barınma maliyetlerinde Avrupa’da ilk sırada yer alıyor. Şehirlerde yaşayanların yüzde 29,1’i, kırsalda yaşayanların ise yüzde 27,7’si gelirlerinin yüzde 40’ından fazlasını yalnızca konut giderlerine ayırmak zorunda kalıyor.

Elektrik faturaları, devlet desteklerine rağmen hâlâ yüksek seyrediyor. Buna bir de Yunanistan’ın, Avrupa Birliği içinde mobil telefon ve internet hizmetlerinin en pahalı olduğu ülkelerden biri olduğu gerçeği ekleniyor.

Son iki yılda temel gıda ürünlerindeki toplam artış yüzde 25–40 bandına ulaşmış durumda. Mutfakların vazgeçilmezi olan zeytinyağı ise yüzde 60’a varan zamlarla artık lüks raf ürünü haline geldi. 2022 yılında 1,20 euro olan süt bügün 1,60 – 1,80 euroya satılıyor.

Sonuç ortada…

Maaş ay sonuna yetmiyor. Hanelerin yüzde 42,8’i kira, kredi taksiti, elektrik ve telefon faturalarını zamanında ödeyemiyor.

Ay sonunu zor getirmenin rutin hale geldiği bir ülkede, kırsal kesimin temel geçim kaynağı olan tarım ve hayvancılıkta yaşanan devasa kayıplar, bölgesel ekonomik sıkışmışlığı daha da derinleştiriyor.

Tarım ve Gıda Bakanlığının çiçek hastalığına ilişkin güncellenmiş verileri tabloyu net biçimde ortaya koyuyor. Ağustos 2024 – Kasım 2025 döneminde ülke genelinde 433.229 hayvan itlaf edildi. Sadece 24–30 Kasım haftasını kapsayan son raporlama döneminde, 17 farklı ilde 80 yeni vaka kayıtlara geçti. İskeçe’de öldürülen hayvan sayısı 62.000’e, Rodop ilinde ise 43.000’e ulaştı.

Bölgede tütün üreticilerin üçte ikisi üretimi terk etmek zorunda kaldı. Pamuk üreticilerinin içinde bulunduğu tabloyu ise geçen sayımızda detaylarıyla ele almıştık.

Sonuç mu?

Bölge ekonomisinin bel kemiği olan tarım ve hayvancılık göz göre göre yok oluyor. Artık bir “ekmek teknesi” olmaktan çıkıp, karın tokluğuna yapılan bir uğraş haline geliyor.

Fazla ekonomik teoriye gerek yok. Batı Trakya’nın temel kuralı hâlâ geçerli:
“Çiftçide yoksa, esnafta da yok.”

Bu kural bugün yalnızca geçerliliğini korumakla kalmıyor; fakirleşmeyi derinleştirerek herkesi içine çekiyor.

Hakkımızda hayırlısı…