Με τέ·ν εισέ®έ³έ·σέ· αυτού του φωτισμέ­νου έˆέ»έ»έ·να έ´ικαστέ® εέ¯Ï‡ε έ´ιαφανεέ¯ ότι έ¸έ­ματα ταμÏ€ού τα οÏ€οέ¯α συνυφαέ¯νονταν με τα Ï€ερέ¯Ï†έ·μα "εέ¸νικέ¬ συμÏ†έ­ροντα" μÏ€ορούσαν να αντιμετωπιστούν κέ¬τω αÏ€ό έ­να έ´ιαφορετικό Ï€ρέ¯σμα. έ“ιατέ¯, τεέ»ικέ¬ αÏ€οέ´εινυόταν ότι το ουσιÏŽέ´ες έ´εν έ®ταν αν μια έˆνωσέ· έ¸α εέ¯Ï‡ε έ­να εέ¸νικό εÏ€ιέ¸ετικό Ï€ροσέ´ιορισμό, έ¬έ»έ»α ότι το έ´ικαέ¯Ï‰μα του αυτοÏ€ροσέ´ιορισμού των Ï€οέ»ιτÏŽν έ´εν τέ¯έ¸εται στέ·ν έ•έ»έ»έ¬έ´α σέ®μερα εν αμφιέ²όέ»Ï‰. έŒτι έ´έ·έ»αέ´έ®, ο κέ¬έ¸ε Ï€οέ»έ¯τέ·ς έ­Ï‡ει το έ´ικαέ¯Ï‰μα να αυτοÏ€ροσέ´ιορέ¯έ¶εται και στέ·ν έ²έ¬σέ· αυτέ® να ασκεέ¯ τα νόμιμα έ´ικαιωμέ¬τα του, αρκεέ¯, να σέ­έ²εται τους νόμους του κρέ¬τους και το Σύνταέ³μα τέ·ς χώρας του. Η εισέ®έ³έ·σέ· του Ν.. Κασαέ²έ­τέ· εέ¾έ­ταέ¶ε τέ·ν αέ¯τέ·σέ· αναέ¯ρεσέ·ς εÏ€έ¯ Ï€ροέ·έ³ούμενέ·ς αÏ€όφασέ·ς του έ•Ï†ετεέ¯ου έ˜ρέ¬κέ·ς, σύμφωνα με τέ·ν οÏ€οέ¯α το σωματεέ¯ο με τέ·ν επωνυμέ¯α «Τουρκικέ® έˆνωσέ· έžέ¬νέ¸έ·ς», όφειέ»ε να έ´ιαέ»υέ¸εέ¯ εÏ€ειέ´έ® "έ· έ»ειτουρέ³έ¯α του έ®ταν αντέ¯έ¸ετέ· Ï€ρος τέ· έ´έ·μόσια τέ¬έ¾έ·". Η εισέ®έ³έ·σέ· εκεέ¯νέ· του αεροÏ€αέ³έ¯τέ·, Ν. Κασαέ²έ­τέ·, ακύρωνε στέ·ν Ï€ρέ¬έ¾έ· ιέ´εοέ»έ·Ïˆέ¯ες και καχυÏ€οÏˆέ¯ες Ï€ου με τον μανέ´Ïα των εέ¸νικÏŽν κινέ´Ïνων καέ»έ»ιερέ³έ®έ¸έ·καν όέ»α τα Ï€ροέ·έ³ούμενα χρόνια. Η έ•έ»έ»έ¬έ´α έ´εν έ­Ï‡ει να φοέ²έ·έ¸εέ¯ σε τέ¯Ï€οτα αÏ€ό τέ·ν αναέ³νÏŽρισέ· ενός σωματεέ¯ου έ® μιας έ­νωσέ·ς Ï€ροσώπων με εέ¸νικό εÏ€ιέ¸ετικό Ï€ροσέ´ιορισμό, εφόσον αισέ¸έ¬νεται σέ¯έ³ουρέ· έ³ια τέ·ν εφαρμοέ³έ® του κρέ¬τος έ´ικαέ¯ου ισότιμα έ­ναντι του συνόέ»ου των Ï€οέ»ιτÏŽν τέ·ς, όπως και αν αυτοέ¯ αυτοÏ€ροσέ´ιορέ¯έ¶ονται, σε όÏ€οια κοινωνικέ® ομέ¬έ´α έ® αναέ³νωρισμέ­νέ· μειονότέ·τα και αν ανέ®κουν.

Σέ®μερα, έ´υστυχώς, μετέ¬ αÏ€ό 15 χρόνια έ²ρισκόμαστε στέ·ν έ¯έ´ια αφετέ·ρέ¯α με το 2003, καέ¸ÏŽς εκεέ¯νέ· έ· εισέ®έ³έ·σέ· του Κασαέ²έ¬τέ· ουέ´έ­Ï€οτε υιοέ¸ετέ®έ¸έ·κε αÏ€ό τέ·ν εέ»έ»έ·νικέ® έ´ικαιοσύνέ· ενÏŽ μεσοέ»έ¬έ²έ·σε και μια Ï€ανέ·έ³υρικέ® έ´ικαέ¯Ï‰σέ· έ³ια τους Ï€ροσφεÏέ³οντες τέ·ς Τέ•έž το 2008 ενÏŽÏ€ιον του έ•έ”έ”Α. Η Ï€ρόσφατέ· Ïˆέ®Ï†ισέ· τροÏ€οέ»οέ³έ¯ας αÏ€ό τέ·ν εέ»έ»έ·νικέ® έ’ουέ»έ® Ï€ου εέ³καέ¸ιέ´ρύει έ´ικαέ¯Ï‰μα σε αυτόν Ï€ου έ­Ï‡ει Ï€ετύχει έ¸ετικέ® αÏ€όφασέ· αÏ€ό το έ”ικαστέ®ριο Ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ”ικαιωμέ¬των να εÏ€ανεέ¾εταστεέ¯ έ· υÏ€όέ¸εσέ® του αÏ€ό τα εέ»έ»έ·νικέ¬ έ´ικαστέ®ρια, τα οÏ€οέ¯α κυρέ¯αρχα εν νέ­ου έ¸α κέ»έ·έ¸ούν να αÏ€οφασέ¯σουν, χωρέ¯ς όμως να υÏ€οχρεούται έ· έ´ικαιοσύνέ· να εναρμονέ¯σει τέ·ν αÏ€όφασέ® τέ·ς με αυτέ® του έ•υρωπαÏŠκού έ”ικαστέ·ρέ¯ου, ανοέ¯έ³ει Ï€έ¬έ»ι έ­να Ï€αρέ¬έ¸υρο εέ»Ï€έ¯έ´ας έ³ια τέ·ν αναέ³νÏŽρισέ· τέ·ς Τέ•έž, αφού αυτέ®ν τέ·ν φορέ¬ ο εέ¸νικός έ´ικαστέ®ς έ¸α κέ»έ·έ¸εέ¯ να αÏ€οφασέ¯σει έ­Ï‡οντας στο μυαέ»ό του και τις αÏ€οÏ†έ¬σεις του έ•έ”έ”Α Ï€ου Ï€ροέ·έ³έ®έ¸έ·καν.

έ“ια τέ·ν ιστορέ¯α να σέ·μειÏŽσουμε ότι έ· «Τουρκικέ® έˆνωσέ· έžέ¬νέ¸έ·ς» Ï€ου αÏ€οτεέ»εέ¯ σέ·μαντικό κομμέ¬τι τέ·ς ιστορικέ®ς και Ï€οέ»ιτιστικέ®ς κέ»έ·ρονομιέ¬ς τέ·ς Μειονότέ·τας τέ·ς έ”υτικέ®ς έ˜ρέ¬κέ·ς, ιέ´ρÏέ¸έ·κε τέ·ν έ´εκαετέ¯α του 1920 και συνέ­Ï‡ισε να έ»ειτουρέ³εέ¯ υÏ€ό αυτέ® τέ·ν επωνυμέ¯α μέ­Ï‡ρι και το 1984. ΑÏ€ό το 1946 έ»ειτουρέ³ούσε νομέ¯μως αφού εέ¯Ï‡ε αναέ³νωρισέ¸εέ¯ το καταστατικό του αÏ€ό το Ποέ»υμεέ»έ­ς Πρωτοέ´ικεέ¯ο τέ·ς έžέ¬νέ¸έ·ς. Ο νομέ¬ρÏ‡έ·ς έžέ¬νέ¸έ·ς, όμως, το 1984 έ¶έ®τέ·σε τέ·ν έ´ιέ¬έ»υσέ· τέ·ς έˆνωσέ·ς εÏ€ικαέ»ούμενος «Ï€αρέ¬νομέ· και αντέ¯έ¸ετέ· Ï€ρος τέ· έ´έ·μόσια τέ¬έ¾έ· έ»ειτουρέ³έ¯α», αέ¯τέ·μα το οÏ€οέ¯ο, μέ­σα στο έ³ενικότερο κέ»έ¯μα τέ·ς εÏ€οÏ‡έ®ς, έ­έ³ινε έ´εκτό. έ’ασικό εÏ€ιχεέ¯ρέ·μα του σκεÏ€τικού εκεέ¯νέ·ς τέ·ς έ´ικαστικέ®ς αÏ€οÏ†έ¬σεως έ®ταν ότι ο όρος «Τούρκος» έ® «Τουρκικό», «έ´εν Ï€ροσέ´ιορέ¯έ¶ει μόνο αέ»έ»οεέ¸νεέ¯ς, αέ»έ»όέ³έ»Ï‰σσους και αέ»έ»όέ¸ρέ·σκους, αέ»έ»έ¬ κυρέ¯Ï‰ς έ¾έ­νους υÏ€έ·κόους»...