Βασικές καλλιέργειες στην περιοχή είναι το βαμβάκι και ο καπνός. Και για τον μεν το βαμβάκι που είναι χρηματιστηριακό προϊόν, παρά την κρίση που έχει υποστεί από τα μνημονιακά μέτρα ο αγροτικός πληθυσμός την τελευταία εφταετία, συνεχίζει να αποδίδει ικανοποιητικά εισοδήματα στους καλλιεργητές, με τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις να συμβάλουν καταλυτικά στην διαμόρφωση της τελικής εμπορικής τιμής του.

Την ίδια στιγμή ο καπνός παραμένει μια καλλιέργεια υπό διωγμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού στο άρθρο 38 για τις άμεσες ενισχύσεις, από τον κατάλογο των επιλέξιμων προς ενίσχυση προϊόντων αποκλείστηκε ο καπνός αναιτιολόγητα και παρά την αντίθεση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η Κοινοπραξία Καπνοπαραγωγών Ροδόπης-Έβρου είχε καταθέσει πριν δύο χρόνια πρόταση σύμφωνα με την οποία ζητούσε να διατεθεί από τα συναλλαγματικά διαθέσιμα του Β΄ Πυλώνα της νέας ΚΑΠ για την Ελλάδα που ανέρχονται στα 2,2 δις ευρώ, το ποσό των 3 ευρώ ανά κιλό για την ενίσχυση της τιμής του καπνού έτσι ώστε η καλλιέργεια του να συνεχίσει να αποτελεί μια βιώσιμη και επικερδή επιλογή για τους αγρότες της Θράκης.

Από την πλευρά του ο ίδιος ο Κοινοτικός Επίτροπος Γεωργίας κ. Φιλ Χόγκαν μιλώντας σε κοινή πανηγυρική συνεδρίαση δύο επιτροπών της Ελληνικής Βουλής πριν από ένα χρόνο τόνισε επί λέξη : «παρά το γεγονός ότι υπάρχει αντικαπνιστικό λόμπι στην Ευρώπη, υποστηρίζουμε ως Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι δεν πρέπει να ξεριζωθούν οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις και να κρατηθούν οι αγρότες στην ύπαιθρο. Ως Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στηρίζουμε τον καπνό και θα στηρίξουμε το προϊόν στο νέο πλαίσιο που θα διαμορφωθεί με τη νέα ΚΑΠ».

Επίσης, σε απάντηση που έδωσε πριν δύο χρόνια σε ερώτηση που είχε καταθέσει για την ανάπτυξη και την επιδότηση της καλλιέργειας του καπνού στην Θράκη ο ευρωβουλευτής Μιλτιάδης Κύρκος, ο κ. Φιλ Χόγκαν ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να χορηγήσουν πρόσθετη ενίσχυση στους γεωργούς των οποίων οι εκμεταλλεύσεις βρίσκονται σε περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα».

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Θράκη και η Ροδόπη ειδικότερα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να υπαχθούν σε ειδικό καθεστώς ενισχύσεων για τον καπνό και ειδικά για την ποικιλία του μπασμά. Πρόκειται για καλλιέργεια που απασχολεί συνολικά 30.000 ανθρώπους και 6.800 κατόχους δικαιωμάτων. Την συναντούμε σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές και σε μικρές εκτάσεις γης που στην καλύτερη περίπτωση δεν ξεπερνούν τα 15-20 στρέμματα για τον κάθε παραγωγό. Το εισόδημα που προκύπτει από την παραπάνω εξίσωση είναι τόσο μικρό ώστε να αρκεί για να κατατάσσεται η Ροδόπη μεταξύ των φτωχότερων ελληνικών νομών.

Κατά… σύμπτωση, τυχαίνει το 95% των καπνοκαλλιεργητών να είναι μέλη της Μειονότητας της Θράκης. Είναι με άλλα λόγια ο καπνός ένα κομμάτι της ιστορίας μας, της κουλτούρας μας και βασικός πυλώνας της οικονομίας μας. Αν δεν στηριχθεί με γενναίες ενισχύσεις και πολιτικές στήριξης της παραμονής των νέων αγροτών στο χωράφι, πολύ απλά είναι θέμα χρόνου να χαθεί με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον τόπο μας.

Την αναγκαιότητα στήριξης του καπνού παραδέχθηκε άλλωστε και ο ίδιος ο υπουργός Γεωργίας κ. Αποστόλου επισκεπτόμενος πριν λίγους μήνες την Καβάλα, όταν τόνισε ότι « στόχος μας είναι να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το ζήτημα της στήριξης του καπνού για περιοχές όπου υπάρχει διαπιστωμένα ζήτηση για την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας. Ήδη ο χώρος της καπνοκαλλιέργειας αποκτά ιδιαίτερο ρόλο στην Ελλάδα, εκτός από τις συμβολαιακές συνεργασίες που γίνονται από μεγάλες εταιρείες, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μεγάλη διάθεση για επαναφορά της καπνοκαλλιέργειας».

Ωραία όλα αυτά τα λόγια αλλά όταν ο κ. υπουργός και η κυβέρνηση καλούνται να απαντήσουν εμπράκτως για το πώς θα στηρίξουν τον καπνό στην Θράκη, τότε οι απαντήσεις τους είναι το λιγότερο προβληματικές.

Για παράδειγμα μόλις πριν λίγες μέρες ο υφυπουργός Γεωργίας κ. Κόκκαλης απαντώντας για μια ακόμη φορά στην Βουλή σε ερώτηση για το θέμα της ενίσχυσης των καπνοπαραγωγών της Θράκης ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «σύμφωνα με μέτρο 4.1 με τίτλο «Επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις», μεταξύ των άλλων δίδεται στήριξη σε εκμεταλλεύσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών που παράγουν καπνό, που στρέφονται προς ποιοτικά γεωργικά προϊόντα, ώστε να διευκολυνθεί η προσαρμογή τους στις ανάγκες της αγοράς και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους».

«Το δεύτερο μέτρο είναι το 4.2 με τίτλο «Επενδύσεις στη μεταποίηση, εμπορία και ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων». Στο πλαίσιο του εν λόγω υπομέτρου που έχει ήδη προκηρυχθεί για επενδύσεις άνω των 600.000 ευρώ, όπου συμπεριλαμβάνεται και ο τομέας του καπνού για την παραγωγή πούρων ή σιγαρίλος. Αντίστοιχες επενδύσεις κάτω των 600.000 ευρώ θα προκηρυχθούν στο επόμενο διάστημα μέσω των Προγραμμάτων Leader».

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον φτωχό καπνοπαραγωγό του Γιακά, του βουνού ή του κάμπου που παράγει τον υπέροχο ποιοτικά μπασμά της Ροδόπης; Ότι θα δίδεται στήριξη σε παραγωγούς που θα παράγουν ποιοτικά προϊόντα και ότι θα προκηρυχθούν επενδύσεις κάτω των 600.000 ευρώ για την παραγωγή πούρων ή σιγαρίλος από μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…