Μία συγκλονιστική ιστορία μας διηγείται η δημοσιογράφος του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων με καταγωγή από την Κομοτηνή, Αγγέλα Φωτοπούλου. Η Φωτοπούλου που είναι τιμημένη με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί, ξετυλίγει το κουβάρι δύο οικογενειών που ανταλλάχθηκαν μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας το 1923 ως αποτέλεσμα της Συνθήκης της Λωζάνης. Μια καθηλωτική αφήγηση που πρόκειται να γυριστεί σύντομα σε κινηματογραφική ταινία και αποδεικνύει ότι οι ανταλλαγέντες της Λωζάνης αποτελούν έως σήμερα τους καλύτερους πρεσβευτές της ελληνοτουρκικής φιλίας, παρά το γεγονός ότι ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες.

«Πέρασαν 98 χρόνια από την ημέρα που οι Μηνογλαίοι εγκατέλειψαν αναγκαστικά το Χονάζ της Τουρκίας, εμπιστευόμενοι τα προικιά των κοριτσιών τους στην οικογένεια του Τούρκου γείτονα, του Κεμάλ Γκατζάρογλου. Έφυγαν, πιστεύοντας ότι μια μέρα θα ξαναγύριζαν, αλλά δεν ξαναγύρισαν ποτέ, όπως δεν ξαναγύρισε ποτέ κανείς από τους πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν από τον τόπο όπου γεννήθηκαν μετά την υπογραφή, το 1923, της Σύμβασης περί Ανταλλαγής Πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Όμως, τα προικιά των κοριτσιών του Μηνόγλου έμελλε να παραδοθούν, 74 χρόνια μετά, σε αυτούς στους οποίους ανήκαν, από τον εγγονό του Τούρκου γείτονα, τον Κεμάλ Γιαλτσίν (Kemal Yalçın).

Εκπληρώνοντας την τελευταία επιθυμία του πατέρα του, ο Κεμάλ Γιαλτσίν, κατά τη δεκαετία του ΄90 αναζήτησε σε όλη την Ελλάδα την οικογένεια Μηνόγλου και τελικά εντόπισε απογόνους της στον Βόλο και παρέδωσε τα προικιά το 1998. Την ιστορία αυτή, την κατέγραψε στο βιβλίο του, με τίτλο «Μια προίκα αμανάτι», που κυκλοφόρησε στα τουρκικά και αργότερα στα ελληνικά, ενώ στη συνέχεια μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες και βραβεύτηκε στην Τουρκία και την Ελλάδα με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Abdi İpekçi» (Αμπντί Ιπεκτσί) καθώς και με βραβείο του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού.

Σήμερα, η τουρκικής καταγωγής Γερμανίδα υπήκοος σκηνοθέτιδα/σεναριογράφος Γκıουλσέλ Οζκάν (Gülsel Özkan) σχεδιάζει, σε συνεργασία με τον Κεμάλ Γιαλτσίν, να «ανεβάσει» την ιστορία αυτή στη μεγάλη οθόνη και ήδη έχει υπογραφεί το σχετικό συμβόλαιο στις 25 Νοεμβρίου 2021.

Η Γκιουλσέλ Οζκάν, στο πλαίσιο της έρευνας που κάνει πριν προχωρήσει στη συγγραφή του σεναρίου, επισκέφτηκε περιοχές της Τουρκίας και στις 19 Ιανουαρίου έρχεται μαζί με τον Κεμάλ Γιαλτσίν στη χώρα μας, προκειμένου να δει περιοχές της Βόρειας Ελλάδας όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, να συνομιλήσει με απογόνους προσφύγων αλλά και με ιστορικούς και εκπροσώπους προσφυγικών συλλόγων.
Ο Κεμάλ Γιαλτσίν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1994, αναζητώντας ανάμεσα σε δέκα εκατομμύρια Έλληνες τους γείτονες του παππού του χωρίς να έχει κανένα στοιχείο, πέρα από το όνομα και την καταγωγή τους. Σε εκείνο το ταξίδι συνάντησε τους τελευταίους εναπομείναντες από τη γενιά που ήρθε με την Ανταλλαγή. Τους γείτονες του παππού του δεν τους βρήκε. Επέστρεψε στην Τουρκία κι άρχισε να αναζητά κι εκεί τους πρόσφυγες που είχαν έρθει με την Ανταλλαγή. Τους βρήκε και κατέγραψε τις ιστορίες τους. Δύο χρόνια αργότερα ξαναήρθε στην Ελλάδα, αλλά τον Μηνόγλου δεν τον βρήκε, γιατί δεν είχε καταφέρει να φτάσει στην Ελλάδα. Η γυναίκα και οι κόρες του είχαν έρθει στην Ελλάδα, αλλά είχαν πεθάνει. Όμως κάποιοι μακρινοί συγγενείς τους ζούσαν στον Βόλο. Σε αυτούς παρέδωσε αργότερα, το 1998, τα προικιά των κοριτσιών του Μηνόγλου.

Ο Κεμάλ Γιαλτσίν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις μαρτυρίες που κατέγραψε σε δεκάδες κασέτες, για τη συγγραφή ενός βιβλίου, στο οποίο έδωσε τον τίτλο «Μια προίκα αμανάτι». Μάλιστα, το καλοκαίρι του 2021, ο Κεμάλ Γιαλτσίν δώρισε στον δήμο Χονάζ ένα οικόπεδο που κληρονόμησε από τον πατέρα του προκειμένου να δημιουργηθεί ένα Μουσείο Προσφύγων της Ανταλλαγής και να αρχίσει να λειτουργεί το 2024.

Η Γκιουλσέλ Οζκάν είχε βρεθεί το 2007 στη Χίο για τα γυρίσματα μιας ταινίας- ντοκιμαντέρ με πρωταγωνιστή τον Walid Nasur, έναν Σομαλό παράτυπο μετανάστη, που όταν βούλιαξε το σκάφος που τον μετέφερε, στην προσπάθειά του να σώσει μια γυναίκα από πνιγμό, κυριολεκτικά κομματιάστηκε από την προπέλα του σκάφους της Ακτοφυλακής, αλλά κατάφερε να επιβιώσει».

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Γκιουλσέλ Οζκάν περιγράφει τον τρόπο που ήρθε σε επαφή με τους πρωταγωνιστές αυτής της απίστευτης ιστορίας.

«Το καλοκαίρι του 2021, ο συγγραφέας Μολλά Ντεμιρέλ με κάλεσε σε μία συνάντηση συγγραφέων στη Γερμανία, στην οποία μετείχε και ο Κεμάλ Γιαλτσίν. Γνωρίζοντας το ενδιαφέρον μου για τους πρόσφυγες, μού συνέστησε να διαβάσω το βιβλίο του Κεμάλ Γιαλτσίν. Διαβάζοντάς το συγκλονίστηκα. Η ομορφιά του βιβλίου έγκειται στο ότι δεν είναι μονόπλευρο, περιλαμβάνει τις ιστορίες προσφύγων και από την Ελλάδα και από την Τουρκία. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ταινίας και υπογράψαμε συμβόλαιο με τον Κεμάλ Γιαλτσίν, τον Νοέμβριο του 2021.

Επειδή το βιβλίο με τη μορφή που είναι γραμμένο δεν μπορεί να γίνει ταινία, θα γραφεί το σενάριο, το οποίο θα είναι μεν βασισμένο στην ιστορία της Σοφίας Μηνόγλου, αλλά παράλληλα θα αποτυπώνει και τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής και το δράμα των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν.

Θα είναι μια ελληνοτουρκική ιστορική ταινία. Η φιλοδοξία μας είναι να παίξουν δημοφιλείς ηθοποιοί από την Ελλάδα και την Τουρκία και θα ήταν ευχής έργον, οι πρωταγωνιστές να είναι προσφυγικής καταγωγής. Τώρα είμαστε στη φάση της έρευνας προκειμένου να έχω μια προσωπική εικόνα από τους ανθρώπους και τους τόπους ώστε να μπορέσω να προχωρήσω στη συγγραφή του σεναρίου. Ήδη επισκεφτήκαμε περιοχές της Τουρκίας και συνομιλήσαμε με απογόνους προσφύγων και τώρα θα συνεχιστεί η έρευνα και στην Ελλάδα».

Όπως αναφέρει η κ. Οζκάν, το σενάριο θα παρουσιαστεί στους χορηγούς και στη συνέχεια θα γίνει η επιλογή των ηθοποιών και τα πρώτα δοκιμαστικά γυρίσματα. «Υπολογίζουμε να αρχίζουμε τα γυρίσματα το 2023 και να ολοκληρώσουμε την ταινία το 2024. Εάν όμως καταφέρουμε να εξασφαλίζουμε χορηγίες, μπορεί και να αρχίσουν τα γυρίσματα μέσα στο 2022».