Και έ´όέ¸έ·καν μέ¬Ï‡ες τόσο αÏ€ό Ï€οέ»έ¯τες τέ·ς Μειονότέ·τας όσο και αÏ€ό ορέ³ανÏŽσεις υÏ€ερέ¬σÏ€ισέ·ς των ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ´ικαιωμέ¬των στέ·ν έ•έ»έ»έ¬έ´α και το εέ¾Ï‰τερικό έ³ια να έ¾εÏ€εραστούν ανισότέ·τες και τεχνέ·τοέ¯ έ´ιαχωρισμοέ¯ Ï€ου έ­έ¸εταν εμÏ€όέ´ια στέ·ν ειρέ·νικέ® συμέ²έ¯Ï‰σέ· των Ï€οέ»ιτÏŽν στέ·ν έ˜ρέ¬κέ·.
Σε αυτέ® τέ·ν έ´ιαέ´ρομέ® καταέ³ρέ¬Ï†έ·καν και έ²έ®ματα έ¸αρραέ»έ­α αναμÏ†έ¯έ²οέ»α, υÏ€έ®ρέ¾αν όμως και έ´οέ³ματικέ­ς εμμονέ­ς Ï€ου ναρκοέ¸έ­τέ·σαν τέ·ν έ´έ·μιουρέ³έ¯α ενός Ï€εριέ²έ¬έ»έ»οντος ισότιμων έ´ικαιωμέ¬των και ευκαιριÏŽν έ³ια όέ»ους τους Ï€οέ»έ¯τες τέ·ς έ˜ρέ¬κέ·ς.

Το έ¶έ®τέ·μα του ετεροÏ€ροσέ´ιορισμού τέ·ς Μειονότέ·τας έ³ια Ï€αρέ¬έ´ειέ³μα, αÏ€οέ´εικνύει τον εέ»έ¬Ï‡ιστο έ²αέ¸μό εέ¾οικεέ¯Ï‰σέ·ς τέ·ς εέ»έ»έ·νικέ®ς κοινέ®ς έ³νÏŽμέ·ς με τέ·ν αÏ€οέ´οÏ‡έ® τέ·ς ύπαρέ¾έ·ς Ï€ιέ¸ανÏŽν έ´ιαφορετικÏŽν εέ¸νικÏŽν ταυτοτέ®των στο εσωτερικό τέ·ς χώρας μας.
Κατέ¬ τέ·ν έ¬Ï€οÏˆέ· μεέ³έ¬έ»έ·ς μερέ¯έ´ας του εέ»έ»έ·νικού Ï€έ»έ·έ¸υσμού, έ· ύπαρέ¾έ· μιας μειονότέ·τας με χαρακτέ·ριστικέ¬ Ï€ου Ï€αραÏ€έ­μÏ€ουν σε μια συέ³κεκριμέ­νέ· εέ¸νικέ® ταυτότέ·τα και συνεέ¯έ´έ·σέ· και υÏ€ερέ²αέ¯νουν τυÏ€οέ»ατρικούς έ® έ³ραφειοκρατικούς μέ·Ï‡ανισμούς αÏ€όέ´οσέ·ς αÏ€οκέ»ειστικέ¬ έ¸ρέ·σκευτικÏŽν ιέ´ιοτέ®των σε αυτέ®ν, αÏ€οτεέ»εέ¯ μεέ³έ¬έ»ο κέ¯νέ´υνο έ³ια τέ·ν εέ¸νικέ® μας ακεραιότέ·τα.

Ο μέ­σος έˆέ»έ»έ·νας μÏ€ορεέ¯ να μέ·ν έ­Ï‡ει τέ·ν καέ»Ïτερέ· έ¬Ï€οÏˆέ· έ³ια τους μουσουέ»μέ¬νους τέ·ς υÏ†έ·έ»έ¯ου, αέ»έ»έ¬ υÏ€ερασÏ€έ¯έ¶εται με Ï€έ¬έ¸ος τέ·ν μουσουέ»μανικέ® ταυτότέ·τα τέ·ς Μειονότέ·τας στέ·ν έ˜ρέ¬κέ·, στον αντέ¯Ï€οέ´α οÏ€οιασέ´έ®Ï€οτε αναφορέ¬ς έ³ια Τούρκους Ï€ου έ¶ουν ανέ¬μεσέ¬ μας.
Αυτό εέ¯ναι εÏ€έ¯ τέ·ς ουσέ¯ας έ­να Ï€ρόέ²έ»έ·μα έ´έ·μοκρατικέ®ς αντέ¯έ»έ·Ïˆέ·ς. έ”υσκοέ»ευόμαστε να αÏ€οέ´εχτούμε τέ·ν ταυτότέ·τα Ï€ου εÏ€ιφυέ»έ¬σσει ο οÏ€οιοσέ´έ®Ï€οτε έ¬έ»έ»ος έ³ια τον εαυτό του ενÏŽ ταυτόχρονα αυτέ¬ρεσκα έ¸εωρούμε ότι έ­Ï‡ουμε τέ·ν αÏ€όέ»υτέ· έ´υνατότέ·τα να αÏ€οέ´έ¯έ´ουμε εμεέ¯ς εκεέ¯νες τις ταυτότέ·τες σε τρέ¯τους οι οÏ€οέ¯ες Ï€ιστεύουμε ότι έ´εν μας αÏ€ειέ»ούν...

έ˜α μÏ€ορούσαμε να εÏ€ικαέ»εστούμε τα έ²ιÏŽματα και τις μνέ®μες του εέ»έ»έ·νικού έ»αού Ï€ου τον κέ¬νουν καχύποÏ€το και εÏ€ιφυέ»ακτικό αÏ€έ­ναντι σε καταστέ¬σεις Ï€ου έ¸εωρεέ¯ ότι ιστορικέ¬ τον αÏ€ειέ»ούν. έŒμως, εέ¯ναι εÏ€έ¯σέ·ς έ²έ­έ²αιο ότι έ· Μειονότέ·τα τέ·ς έ˜ρέ¬κέ·ς έ´ιαχρονικέ¬ έ´εν έ­έ´Ï‰σε αφορμέ­ς ούτε εέ»ατέ®ρια Ï€ροκειμέ­νου να αμφισέ²έ·τέ·έ¸εέ¯ ο Ï€ατριωτισμός τέ·ς και ο σεέ²ασμός των νόμων και του συνταέ³ματικού Ï€έ»αισέ¯ου τέ·ς χώρας όÏ€ου έ¶ει.

Αντιέ¸έ­τως, έ· Μειονότέ·τα τέ·ς έ˜ρέ¬κέ·ς, αέ´ικέ®έ¸έ·κε εκÏ€αιέ´ευτικέ¬ και έ´ιοικέ·τικέ¬, αναιρέ­έ¸έ·κε στο Ï€ρόσωπό τέ·ς Ï€οέ»έ»έ­ς φορέ­ς έ· έ­ννοια τέ·ς συνταέ³ματικέ®ς ισότέ·τας των Ï€οέ»ιτÏŽν αÏ€έ­ναντι στο νόμο και τους έ¸εσμούς τέ·ς Ποέ»ιτεέ¯ας και ετεροÏ€ροσέ´ιορέ¯στέ·κε εντέ­έ»ει σε ό,τι αφορέ¬ τα έ¶έ·τέ®ματα τέ·ς ταυτότέ·τέ¬ς τέ·ς.

έˆέ³ιναν, Ï€ρέ¬έ³ματι, σε Ï€οέ»έ»έ¬ έ¶έ·τέ®ματα έ²έ®ματα έ³ενναέ¯α μετέ¬ το 1990 έ³ια τέ·ν εμÏ€έ­έ´Ï‰σέ· κέ»έ¯ματος ισότέ·τας και αÏ€όέ´οσέ·ς έ´ικαιωμέ¬των στέ·ν έ˜ρέ¬κέ·. Το έ¸έ­μα όμως τέ·ς ταυτότέ·τας και του έ´ικαιÏŽματος του αυτοÏ€ροσέ´ιορισμού των μεέ»ÏŽν τέ·ς Μειονότέ·τας, όχι μόνο αρνούμαστε να το συέ¶έ·τέ®σουμε ανοιχτέ¬ στο Ï€έ»αέ¯σιο τέ·ς ανέ¬Ï€τυέ¾έ·ς ενός έ³όνιμου κοινωνικού έ´ιαέ»όέ³ου Ï€ου έ¸α μας Ï†έ­ρει Ï€ιο κοντέ¬ στις έ´ικέ­ς τέ·ς αέ»έ®έ¸ειες, αέ»έ»έ¬ ενοχοÏ€οιούμε ακόμα και τον εÏ€ιέ¸ετικό Ï€ροσέ´ιορισμό των σωματεέ¯Ï‰ν τέ·ς, έ²αφτέ¯έ¶οντας τον ως «μέ­έ³ιστέ· εέ¸νικέ® αÏ€ειέ»έ®Â».

Ας αναέ»οέ³ιστούμε έ»οιÏ€όν με νέ·Ï†αέ»ιότέ·τα, ψυχραιμέ¯α και αέ¯σέ¸έ·μα εέ¸νικέ®ς αυτοÏ€εÏ€οέ¯έ¸έ·σέ·ς ότι όταν αÏ€οέ´έ¯έ´ουμε έ´ικαιÏŽματα στους Ï€οέ»έ¯τες- ειέ´ικότερα των ευέ¬έ»Ï‰των και μειονοτικÏŽν ομέ¬έ´Ï‰ν του Ï€έ»έ·έ¸υσμού- έ´εν φαέ»κιέ´εύουμε αέ»έ»έ¬ τονÏŽνουμε και οέ»οκέ»έ·ρÏŽνουμε τους έ´έ·μοκρατικούς έ¸εσμούς. έŒτι έ· αÏ€οέ´οÏ‡έ® τέ·ς Ï€οέ»ιτιστικέ®ς έ® έ¸ρέ·σκευτικέ®ς ιέ´ιαιτερότέ·τας αέ»έ»έ¬ και τέ·ς έ´ιαφορετικέ®ς εέ¸νικέ®ς ταυτότέ·τας καέ»έ»ιερέ³ούν τέ·ν κουέ»τούρα τέ·ς συνύπαρέ¾έ·ς. Στον αντέ¯Ï€οέ´α τέ·ς μισαέ»έ»οέ´οέ¾έ¯ας και του εέ¸νικισμού, Ï€ου μοιέ¬έ¶ουν σέ®μερα να αναέ´εικνύονται σε κυρέ¯αρχα χαρακτέ·ριστικέ¬ των ευρωπαÏŠκÏŽν κοινωνιÏŽν, εέ¾αιτέ¯ας των Ï€οέ»ιτικÏŽν και οικονομικÏŽν συνέ¸έ·κÏŽν Ï€ου έ²ιÏŽνουν οι έ»αοέ¯.

έ§ρειαέ¶όμαστε συνεπώς αÏ€οέ´εέ¯έ¾εις και όχι ανέ­έ¾οέ´ες έ¸εωρέ¯ες Ï€ροοέ´ευτικότέ·τας. Οι καταστέ¬σεις στις έ´ιακρατικέ­ς σÏ‡έ­σεις έ¸α εέ¯ναι Ï€έ¬ντα κρέ¯σιμες στέ·ν εÏÏ†έ»εκτέ· έ³ειτονιέ¬ Ï€ου έ¶ούμε. Η οικοέ´όμέ·σέ· ενός μοντέ­έ»ου σÏέ³Ï‡ρονέ·ς, ανοιχτέ®ς και έ´έ·μοκρατικέ®ς κοινωνέ¯ας στο εσωτερικό εέ¯ναι έ­να Ï€εέ´έ¯ο Ï€ου έ¸α κριέ¸ούμε όέ»οι μας. Πέ­ρα και έ­έ¾Ï‰ αÏ€ό υÏ€οκριτικέ­ς αμοιέ²αιότέ·τες και σενέ¬ρια συνομωσέ¯ας Ï€ου ανακαέ»ÏÏ€τουν Ï€έ¬ντα έ­ναν εσωτερικό εÏ‡έ¸ρό έ³ια να έ´ικαιοέ»οέ³έ®σουν τον έ¸εσμικό αυταρχισμό με τον μανέ´Ïα του εέ¸νικού κινέ´Ïνου.