Batı Trakya'da yaşanan azınlık sorunlarından en büyük zararı bence çocuklar ve gençler görüyor. Fırsat eşitsizliği, daha hayata atıldıkları ilk yıllarda karşılarına çıkıyor. Önce bilmeden başlıyorlar bu eşitsizliklerle mücadele etmeye. Sorgulama ve algılama yetenekleri geliştikçe, ilkin şüpheleri artıyor. Sonra farklı olmanın bedelleri olduğunu yavaş yavaş anlamaya başlıyorlar.
Azınlık okullarında okuyacaksa çocuk, bilgi ve donanım eksikliği kaçınılmaz oluyor. Kendi dilini de, ülkesinin resmi dilini de gerektiği şekilde öğrenemiyor, kendi yaşıtlarıyla kıyaslandığında gerilerde kaldığı gözleniyor.
Devletin yıllardan bu yana uyguladığı politikalar sonucunda azınlık çocuklarına, gençlerine ciddi bir haksızlık yapılıyor.
Azınlık eğitiminin bütün dişlilerinden geçmiş, çocukluk ve gençlik yıllarımı bu konuda yaralar alarak geçirmiş bir birey olarak, Batı Trakya'da çocukların, gençlerin herşeye rağmen kaydettikleri başarılar, değişik alanlarda verdikleri uğraşlar beni hep duygulandırır.
Bir azınlık çocuğunun okuduğu bir şiir, oynadığı bir skeç, söylediği bir şarkı karşısında yüzümde beliren gülümsemenin ardında hep bir hüzün saklıdır. Belki de kendi çocukluğumun hüznüdür bu. Belki de hepimizin içinde derinlerde gizlenen, ilk fırsatta dışarı çıkan bir hüzün.
Azınlık olarak maruz kaldığımız ayrımcılık politikaları, fırsat eşitsizliği doğal olarak azınlığı hem sosyal, hem ekonomik açıdan geri bırakmıştır. Geçmişin acımasız azınlık devlet politikaları bugün uygulanmasa da haksızlıklar sona ermemiş, azınlık "öteki" olmaktan kurtulamamış ve doğal olarak aynı topraklar üzerinde yaşayan "diğer"leriyle eşit konuma ulaşamamıştır.
Yani azınlığı sindirme amaçlı uygulanan politikaların etkisi bugün de devam etmekte ve azınlığın birçok alanda çağdaş çizgiye ulaşamaması sorununu da beraberinde getirmektedir.
Bu nedenledir ki, azınlık içine kapalı, çağın gelişmelerine ayak uyduramayan, yeniliklere yetişemeyen bir toplum olarak karşımıza çıkar.
Durum böyle olunca, azınlığın ufkunu açacak, genişletecek hamlelerde bulunan herkese büyük saygı duyarım. Özellikle de bu tür çabalar gençlerin cephesinden geliyorsa, duyduğum heyecan katbekat artar.
Bu hafta gazetemizde konuk ettiğimiz iki kardeşimiz, Salih Topal ve Hamza Mehmet'in kendi imkanlarıyla oluşturdukları tarım ve hayvancılık içerikli web siteleri, onların sorumluluk duygusuyla hareket eden ve toplumlarına yarar sağlamak isteyen bireyler olma arzusuyla hareket ettiklerinin bir göstergesidir.
Toplumları için kaygılanan, sadece endişe etmekle kalmayıp, toplumlarının geleceğine yön vermek, olumlu katkı sağlamak ve de gerekiyorsa değiştirmek için çaba sarfeden gençlerimizin var olduğunu görmek yürek ferahlatıcı. Toplumumuz içinde daha nice Salih ve Hamzalar var...
İşte biz yetişkinlere, onları keşfetmek, sahip çıkmak, çabalarının sürmesi için onları teşvik etmek, desteklemek görevi düşüyor. Farkedildiklerini hissettikçe çaba sarfeden gençlerimizin yolu daha da açılacak, çekimser duranlar yüreklenecek, ilgisiz kalanlar da harekete geçecektir.