Hepimiz, çevremizdeki bazı insanların, ne kadar aksi, kötü ya da uyumsuz olduğundan çoğu zaman şikayetçiyizdir. Gerçekten de bazı kişiler, en yakınlarına bile zarar vermekten çekinmezler, hatta bundan haz bile alırlar. Ancak bu tür insanları yargılamadan önce, onların çocukluklarında neler yaşamış olabileceklerini, aile içinde ne tür olayların cereyan ettiğini, ya da aileden nasıl bir eğitim almış olduklarını düşünmemiz gerekir.

Çocuklukta aile içinde yaşanmış bir çok olay insanın tüm hayatını olumsuz olarak etkileyebilir. Dolayısıyla da çocuklukta yaşanmış kötü tecrübeler, insanın diğer insanlardan nefret etmesine, çoğu zaman da onlara intikam duygularıyla yaklaşmasına neden olabilir.

Aile içinde yaşanan ve çoğu olumsuz etkileyebilecek olayların en önemlisi anne baba geçimsizliğidir. Sürekli kavgaların, tartışmaların yaşandığı bir ortam, babanın anneye ve çocuklara şiddet uygulaması, alkol bağımlısı bir babanın aile içindeki olumsuz davranışları, çocukları en çok yaralayabilen durumlardır. Yine anne babanın diğer insanlara karşı olan olumsuz tutumları da çocuğa katı bir kişilik kazandırır, insanları sevmeyi öğrenemez. Anne babanın yakınlarıyla iyi geçinememesi, arkadaşlarının arkalarından konuşmaları diğer insanlar hakkındaki ön yargıları, dedikoducu tutumları, çocuğa kötü örnek olabilecek davranışlardır. Çocuk anne babanın davranışlarını örnek alır. Örneğin, bir çocuğun ya da bir gencin toplum içerisindeki davranışlarını incelediğimizde, kendilerinde anne babalarının davranışlarını görebiliriz. Bir kız çocuğu annesini örnek alarak, dedikodu yapan ya da sürekli başkalarını eleştiren annesi gibi, o da arkadaşlarının arasında dedikodu yaparak ya da arkadaşlarını birbirine düşürmeye çalışarak, aynı davranışları sergiler. Aynı şekilde aile içinde “yalan”ın kullanılması çocuğun da arkadaşlarının arasında yalan söylemesine neden olur. Dolayısıyla anne babanın, yakın çevreleriyle olan olumsuz ilişkileri, onlara karşı hissettikleri kıskançlık, çekememezlik gibi olumsuz duygular, çocuğun da arkadaşlarına aynı hisleri beslemesine sebep olabilmeleri açısından davranışlarına son derece dikkat etmeleri gerekmektedir.

Aile içerisinde sevgi, saygı ve güven duygusu temellerinin sağlam atılabilmesi son derece önemlidir. Anne baba her zaman birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini çocuklara hissettirerek çocukta özgüven ve sağlam bir kişiliğin gelişmesinde yardımcı olmalıdırlar. Çünkü anne babasında birbirlerine karşı olan sevgi ve saygıyı gören çocuk mutlu ve huzurlu olur. Anne babanın diğer insanlarla olan olumlu ilişkileri de, yine çocuğun özgüveninin gelişmesinde ve insanları sevmesinde etkili olabilecek diğer bir faktördür. Yakın çevreleriyle, arkadaşlarıyla iyi ilişkileri olan ailelerin çocukları da arkadaşlarıyla iyi geçinirler. Geçimsiz çocukların ailelerine baktığımızda da anne ya da babanın da arkadaşlarıyla ve komşularıyla iyi geçinemeyen kişiler olduklarını görebiliriz.

Şiddettin ve nefretin hakim olduğu bir ailede yetişen çocuk da nefretle besleneceği için arkadaşlarına hatta aile fertlerine şiddet uygulayarak nefretini boşaltmaya çalışacaktır. Yakın çevresiyle geçinemeyen sürekli arkadaşlarını aşağılayan, onların dedikodularını yapan bir aile içinde yetişen çocuk da, arkadaşlarıyla iyi geçinemeyen, onlara güvenemeyen, arkadaşları tarafından sevilmediğine inanan bir kişilik geliştirerek “tek başına” kalacaktır.

Sonuç olarak, iyi bir insan yetiştirmek istiyorsak, öncelikle aile içi ve yakın çevremizle olan ilişkilerimizi doğru bir şekilde geliştirmeye çalışmalıyız. Çocuklarımıza iyi örnek olabilmek için davranışlarımızı kontrol edebilmemiz gerekir. Çünkü iyi çocuklar, dolayısıyla da iyi insanlar yetiştirebilmek her zaman biz anne babaların elindedir. Birbirimizi severek, dedikodu, yalan, çekememezlik gibi olumsuz davranışlardan uzak durarak çocuklarımıza iyi örnek olabilmeliyiz. Zira, agresif, kavgacı, önyargılı, karşısındakine saygı göstermeyen, söz hakkı tanımayan kişilerin çocukları da aynı özellikleri benimseyecekleri için, arkadaşları tarafından kabul görmezler.

Saygılı, dürüst, sevecen, uyumlu, yardımsever ailelerde yetişen çocuklar ise, böyle bir aile ortamında öğrendiklerini hayata geçirerek, toplumda ve arkadaşları arasında her zaman sevilen bireyler olurlar. Dolayısıyla, iyi insan yetiştirebilmek ve iyi bir topluma sahip olabilmek için hepimizin davranışlarında dikkatli olması son derece önemlidir.