Yeni eğitim öğretim yılının başlamasıyla birlikte, hala çözümlenememiş olan eğitim sorunlarımız da gün yüzüne çıkmış bulunmakta! Özellikle okul öncesi dönemdeki çocuklarımız için durum daha da vahim ne yazık ki! Zira “çift dilde eğitim veren anaokulu” eksikliğinin bedelini yine onlar ödeyecekler. Anadilini bile henüz yeterince öğrenemeden, farklı dilde bir eğitim sistemiyle karşılaşan bir çocuğun ne kadar verimli olabileceği tartışılmaz, kuşkusuz!

Okula yeni başlayan bir çocuk, her şeyden önce güvenli bir ortama ihtiyaç duyar. Dolayısıyla da, kendisine farklı bir dil konuşarak yaklaşan öğretmeniyle de karşılaştığında bu güveni hissedemez, yabancılaşır. Aynı şekilde arkadaşlarıyla da diyalog kurmakta zorlanabileceği için, kendini yalnız ve çaresiz hissedebilir. Duygularını ve isteklerini ifade edemediği için de kendisini çaresiz hissederek bir kenara çekilip, annesinin gelmesini bekler.

Okul öncesi dönemindeki çocuğun eğitiminde en önemli unsur, dil’dir kuşkusuz. Çünkü bu dönemde konuşma odaklı eğitim sözkonusudur. Öğretmenin talimatlarını, anlatılan masalları, oyunların kurallarını, şarkı ve şiirleri öğrenebilmesi için çocuğun bunları algılayıp uygulayabilmesi gerekir. Yoksa çocuğun anlamını bilmeden öğrendiği şarkı ve şiirlerin bir anlamı olmaz!

Çocuğun kişiliğinin gelişmesinde de bu bağlamda anaokulu büyük önem taşımaktadır. Kişilik ve özgüvenin gelişip yerleşmesinde, önemli bir yeri olan okul öncesi eğitimin, çocuğun anlayamadığı bir dilde verildiği zaman verimlilik boyutu ne olabilir ki?

Okul öncesi eğitimin çocuğa kazandırdığı kişilik gelişimi ve özgüvenin yanısıra, onun sosyalleşmesinde ve okul olgunluğuna ulaşmasında da payı çok büyüktür. Kendi anadilini okulunda konuşamayan, kendini ifade edebilme özgürlüğü olmayan bir çocuk, ne kadar sosyalleşebilir ki? Dolayısıyla kendini ifade edemeyen çocuk, okulda kendi kabuğuna çekilerek asosyal bir kişilik geliştirmeye mahkumdur!

Bütün bunların yaşanmaması, çocuklarımızın özgür bir ortamda eğitim görebilmeleri için, çift dilli okul öncesi eğitim kurumlarına acilen ihtiyaç vardır.

Umarım en kısa zamanda, bu duruma çözüm bulunarak, çocuklarımız da kendi yetenek ve becerelerini rahatça gösterebilecekleri okullarına kavuşurlar.

Özellikle bizim gibi azınlık topluluklarında her şeyden önce anadiline sahip çıkılması, bunun yanısıra, çoğunluğun konuştuğu dilin de en iyi şekilde öğrenilmesi, toplumumuzun gelişimi için son derece önemlidir!