Yeni eğitim öğretim döneminde okula başlayan küçükler için, ilk zamanlar zorlu bir süreç yaşanabilir. Bunun için de aile ve öğretmenlerin çocuğa karşı olan tutumları büyük önem taşımaktadır.

Okula yeni başlayan çocuklar özellikle ilk haftalarda uyum sorunu yaşayabilirler. Anne babasının özel ilgisine alışmış olan çocuk, sınıfta da aynı ilgiyi beklediği için hayal kırıklığı yaşayabilir. Çünkü öğretmenini diğer çocuklarla paylaşmak zorundadır. Bunun yanısıra, okulda kurallar vardır ve bu kurallara uyum sağlamakta da zorlanabilir. Evdeki gibi her istediğini yapmayacak, davranışlarını kontrol etmesi gerekecektir. Bunların sonucunda da çocuk, okula gitmek istemeyerek tepkisini gösterebilir. Sabahları evden ayrılırken ağlamaların, “okula gitmek istemiyorum” diye sızlanmaların sebeplerinden biri de budur. Ağlayarak amacı, anne babasına kendisini acındırarak evde kalmaktır.

Bütün bu tepkilerin gösterilmesi, okula yeni başlamış olan çocuklar için gayet doğaldır. Çocuğa yardımcı olabilmek için de anne babanın kararlı ve tutarlı davranışları son derece önemlidir. Çocuk ne kadar olumsuz davranışlar gösterse de, anne baba üzüldüklerini belli etmemeli ve geri adım atmamalıdır. Çünkü çocuk, onların yüz ifadelerinden yumuşayıp yumuşamadıklarını anlayabilir. Anne baba kararlı davrandıkları sürece, çocuk da ikna olup okula gitmek zorunda olduğunu kabullenecektir.

Okula yeni başlayan çocuğa yapılan başka bir hatalı davranış da, çocuk okuldan döndüğünde kendisine hemen “okulda neler yaptın, sıkıldın mı, dersi anlayabildin mi?” gibi soruların sorulmasıdır. Çocuk okulda neler yaptığını kendisi anlatmadıkça, onu sorgular gibi sorular sorulmamalıdır. Tekrar tekrar okulun ne kadar güzel ve faydalı bir yer olduğunu anlatmak da çocuğu sıkabilir. Anne baba, rahat, tutarlı ve kendilerinden emin bir şekilde çocuğa yaklaştıkça, o da rahatlayacaktır.

Yapılan bir diğer hata da, okula yeni başlayan çocuğa, “bak sen artık okula gidiyorsun, bundan sonra oyun yok, ders var” gibi sözler söyleyerek onu endişelendirmektir. Bunun için de, çocuklara her zaman oyun oynama fırsatı verilmelidir.

Aileler genellikle çocuklardan, hemen okuyup yazmayı öğrenmelerini beklerler. Sınıfta “benim çocuğum daha önce okumayı söktü” yarışı vardır. Anne babalar şunu unutmamalıdırlar ki, her çocuk farklı bir bireydir ve her çocuğun zeka ve yetenekleri gibi “okuma olgunluğu” da farklıdır. Çocuk çok zorlandığında ise okuldan soğuyabilir.

Kısaca söylemek gerekirse ilk yıl, anne babanın yaklaşımı, öğretmenin tutumu, çocuğun okulu sevmesinde önemli rol oynar. Eğer çocuk ilk sene okuldan soğursa, bu onun gelecekteki bütün eğitim hayatını olumsuz etkileyecektir. Bu yüzden de çocuğa ders çalışması için baskı yapmamak, oyun oynamasına fırsat vermek, onun kendisini rahat hissetmesine yardımcı olacaktır.

Öğretmenler de okula yeni başlayan çocuklara karşı güleryüzle, yumuşak ve anlayışla yaklaşmalıdırlar. Çünkü okula yeni başlayan çocukların okulu sevmesinde en önemli faktörlerden biri de öğretmenlerin davranış ve tutumudur. Çocuğun başarılı olabilmesi için aile ve öğretmen işbirliği de son derece önemlidir. Onların çocuklara sabırla yaklaşımı sonucunda başarılı öğrenciler karşımıza çıkacaktır.

Çocuklarınızla birlikte sorunsuz ve başarılı bir eğitim yılı geçirmenizi dilerim.