Aile, kişinin yaşamında çok önemli yeri olan bir kurumdur. Bireyin bakım, beslenme, sevgi, psikososyal gelişim, eğitim ve kültürel değerler kazandığı ilk yerlerdir. Bunun için de insan yaşamındaki rolü son derece önemlidir.

Aile içi ilişkiler, kişinin özgüveninin gelişmesini, diğer insanlara karşı sevgi ve saygıyla yaklaşmasını, topluma uyum sağlamasını etkilemektedir. Aile içi iletişim büyük önem taşır. Yanlış iletişim ailede sorunlara yol açabilir. Bu sorunlar da çoğu zaman kişinin ruh sağlığını olumsuz etkileyebilir. En fazla da çocuklar olumsuz etkilenebilecekleri için sağlıklı bir aile ortamında büyüyebilmeleri çok önemlidir. Dolayısıyla da anne babanın aile içindeki gerek birbirlerine gerekse diğer bireylere ve çocuklara karşı sergileyecekleri davranışlarda dikkatli olmaları gerekir. Her şeyden önce birbirlerini aşağılamadan konuşabilmelidirler. Onlar karşılıklı sevgi, saygı gösterdikleri sürece, çocuk da özgüveni gelişmiş, mutlu bir birey olarak yetişecektir. Kavga, gürültü ortamında büyüyen çocuk, ya pısırık, pasif, kendine ve başkalarına güven duymayan, yada saldırgan, herkesi kıran bir kişilik geliştirecektir. Anne babanın karşılıklı olumsuz eleştirileri, hakaretleri, kırıcı sözleri, birbirlerini dinlememeleri, küçük hataları bile abartarak, her an bir kavga ortamı yaratmaları çocukları derinden olumsuz etkileyebilir.

Sevgi ve saygının olmadığı bu tür ailelerde yaşayan çocuklar, genellikle derslerinde ilgisiz, başarısız, yalnız, mutsuz, arkadaşlarıyla geçinemeyen ve iyi ilişkiler kuramayan çocuklardır. Sık sık davranış bozuklukları gösterirler. Sınıfta öğretmene dikkatlerini veremezler. Çünkü evdeki olumsuz ortam akıllarından çıkmaz. Dolayısıyla da evdeki olumsuzluklar sonucu, çocuk içine kapanır, arkadaşlarıyla oynamak istemez, yalnız kalmayı tercih eder. Bazen de bunun tersi olur, çocuk gerek sınıftaki araç gereçlere, gerekse arkadaşlarına karşı saldırgan davranarak, içindeki nefreti boşaltmaya çalışır.

Birbirini seven, güven ve saygı duyan, birbirini dinleyebilen, gereksiz suçlamalarda bulunmayan, aralarında sevgi ve hoşgürü bulunan ailelerde yetişen çocuklar ise, her zaman başarılı, sosyal, özgüveni gelişmiş mutlu çocuklar ve yarının mutlu yetişkinleridir.

Başarılı ve mutlu çocuklar yetiştirmek istiyorsak her şeyden önce aile içerisindeki davranışlarımıza dikkat ederek, birbirimize iyi davranıp empati ile yaklaşarak, alacağımız ailemiz ile ilgili kararlara da çocuklarımızı da dahil edip, küçük aile toplantıları yaparak, kararlar alabilmemiz, çocuğun psikososyal gelişimi için çok önemlidir. Çocuğumuz için, “o küçüktür, anlamaz” diyerek, onun yanında yapılan hatalı davranışlar, onun o küçücük dünyasını derinden sarsabilir. Bunun için de kendimizden önce çocuklarımızı düşünmeliyiz. Ona fazlasıyla oyuncaklar almak, ya da bol cep harçlığı vermek sevgimizin yerini dolduramaz. Ailenin çocuğa verebileceği en güzel hediye, aile içindeki sevgiyi, saygıyı, güveni sürdürerek, sık sık onu ne kadar çok sevdiğimizi söyleyerek, mutlu bir aile ortamında yetişmesini sağlayabilmektir.

Gerek aile içinde gerekse toplum içinde davranışlarımıza dikkat ederek, saygılı davranarak, karşımızdaki kişilere empati ile yaklaşarak çocuklarımıza da iyi örnek olabiliriz. Sevgi ve saygıyla geçecek mutlu bir yıl dileklerimle.