Gerek çocuk gerekse aile için önemli bir sorun olan dikkat eksikliği ve hiperaktivite, bizim toplumumuzda da pek çok aile için sıkıntı teşkil etmekte.

Dikkat eksikliği ve hiperaktiviteyi bazen tek başlarına, bazen de ikisini bir arada görebiliriz.

Dikkat eksikliği olan çocuklar, dikkatlerini uzun süre bir yere ya da bir şeye veremezler. Başladıkları işin sonunu getirmekte zorlanırlar. İşlerini düzensiz ve dağınık yaparlar. Bir işten diğerine atlarlar. Dikkat ve ilgileri çabuk dağıldığı için karşılarındakini dinleyemezler. Yaptıkları işlerde hatalar yaparlar. Ders çalışırken acele ederler, bir an önce bitirmeye çalışırlar. Çeşitli bahanelerle sık sık çalışma masasından kalkarak derse ara verirler. Sınıfta da öğretmeni takip etmek yerine başka şeylerle ilgilenirler. Sınıfta sıkıldıkları için arkadaşlarıyla konuşurlar, onlara laf atarlar ve onların da dikkatini dağıtmaya çalışırlar. Ya da sessiz ve dalgın oturarak öğretmeni dinlemezler. Sınavlarda da acelecilikleri yüzünden bildiklerini bile yanlış yazabilirler.

Dikkat eksikliği okul öncesi dönemde pek fark edilmeyebilir. Zeka düzeyi iyi olan, özel bir öğrenme güçlüğü olmayan çocuklarda da dikkat eksikliği 3. ve 4. sınıftan sonra daha fazla hissedilmeye başlar. Çünkü dersler daha ağırlaşmıştır ve iyi takip edilmesi gerekir.

Dikkat eksikliği olan çocuklar, özellikle televizyon karşısında ve bilgisayar oyunları ile uzun süre vakit geçirebilirler. Bu durum çocukta dikkat sorunu yokmuş izlenimi verir.

Bu çocuklar sosyal ortamda da konuşurken dikkatleri çabuk dağıldığı için konudan konuya atlayabilirler. Oyunlarda da kuralları takip etmekte zorlandıkları için uyumsuzluk gösterirler.

Hiperaktif çocuklar ise, yerlerinde duramaz, devamlı kıpır kıpırdırlar. Kendi yaşıtlarından her zaman daha hareketlidirler. Her şeye karışırlar. Mobilyaların üzerinde gezer ve sürekli koşarlar. Bir iş yaparken, hatta yemekte bile sık sık ayağa kalkıp dolaşırlar. Elleri, ayakları sürekli hareket halindedir. Elleriyle sürekli bir şeyle meşgul olurlar. Sonuçlarını düşünmeden, tehlikeli işlere girişirler.

Hiperaktif çocuklarda okul öncesi dönemde de sürekli bir hareketlilik gözlenir. Ancak hiperaktivite, çocuğun yaşı büyüdükçe azalmaya başlayabilir. Dikkat eksikliği ise uzun süre devam edebilir. Bu özelliklerdeki çocuklar, öğretmenlerinden sık sık uyarı alırlar. Kendilerini derse vermedikleri ve dikkatleri de çabuk dağıldığı için normal bir zeka düzeyine sahip de olsalar, dersleri çoğu zaman zayıftır.

Çocuğun bu aşırı hareketliliğinden dolayı, aile onu eve kapatıp dışarı çıkartmak istemez. Ancak başka çocuklarla görüşmesi kısıtlanan çocuk, daha da problemi olup, özgüvenini kaybedebilir.

Bu çocuklara ve ailelerine yardım edilmesi gerekir. Bunun için de çocuk ve aile, psikososyal açıdan desteklenmelidir. Okulda öğretmenin davranışları da çok önemlidir. Öğretmen ve aile, işbirliği yaparak çocuğa yardımcı olmalıdırlar. Bir uzmanın da yardımıyla, çocuğun davranışlarının düzeltilebilmesi için çalışılmalıdır.

Çocuklarınızla birlikte mutlu bir hafta geçirmenizi dilerim.