Yeni eğitim – öğretim döneminde okula başlayacak küçükler için ilk zamanlar zorlu bir süreç yaşanabilir. Bunun için de aile ve öğretmenlerin, çocuğa karşı olan tutumları büyük önem taşımaktadır.

Okula yeni başlayan çocuklar, özellikle ilk haftalarda uyum sorunu yaşayabilirler. Anne babasının özel ilgisine alışmış olan çocuk, sınıfta da aynı ilgiyi beklediği için, hayal kırıklığı yaşayabilir. Zira öğretmenini diğer çocuklarla paylaşmak zorundadır. Ayrıca, okulda kurallar vardır ve bu kurallara uyum sağlamakta da zorlanabilir. Evdeki gibi her istediğini yapamayacak, davranışlarını kontrol etmesi gerekecektir. Dolayısıyla da sıkılarak okula gitmek istemeyebilir. Sabahları evden ayrılırken ağlamaların, sızlamaların sebeplerinden biri de budur. Ağlayarak annesine kendisini acındırarak, duygu sömürüsü yaparak evde kalmaya çalışır.

Bütün bu tepkilerin gösterilmesi, okula yeni başlayan bir çocuk için son derece doğaldır. Çocuğa yardımcı olabilmek için de anne babanın kararlı ve tutarlı davranışlar gösterebilmesi de son derece önemlidir. Çocuk ne kadar çok olumsuz davranışlarda bulunsa da anne baba üzüldüklerini belli etmemeli ve geri adım atmamalıdırlar. Çünkü çocuk, onların yüz ifadelerinden endişelerini çok iyi okuyabilir. Dolayısıyla da anne baba kararlı davranışlarla çocuğun okula gitmek zorunda olduğunu ona anlatabilmelidirler.

Okula yeni başlayan çocuğa yapılan hatalı bir davranış şekli de okuldan gelir gelmez, ‘okulda ne yaptın, sıkıldın mı, dersi anlayabildin mi?’ gibi soruların sorulmasıdır. Çocuk, okulda neler yaptığını kendisi anlatmadıkça, ona sorgularmışcasına sorular sorulmamalıdır. Tekrar, tekrar okulun ne kadar güzel, ne kadar faydalı bir yer olduğunu anlatmak da çocuğu sıkabilir. Anne baba, rahat, tutarlı ve kendilerinden emin bir şekilde çocuğa yaklaştıkça, o da rahatlayacaktır
.
Yapılan bir diğer hata da, okula yeni başlayan çocuğa ‘bak, sen artık okula gidiyorsun’ bundan sonra oyun yok, ders var’ gibi olumsuz sözler söyleyerek onu endişelendirmektir. Bunu yapmayarak, çocuğa her zaman oyun oynama fırsatı vermek, yapılacak doğru bir davranıştır.

Aileler genllikle, çocuklardan hemen okuma yazmayı öğrenmelerini beklerler. Sınıfta, ‘benim çocuğum daha önce okumayı söktü’ yarışı vardır. Anne babalar şunu unutmamalıdırlar ki, her çocuk farklı bir bireydir ve her çocuğun zeka ve yetenekleri gibi, okuma olgunluğu da farklı gelişecektir. Çocuk çok zorlandığında ise okuldan soğuyabilir.

Dolayısıyla ilk yıl, anne babanın yaklaşımı, öğretmenin tutumu, çocuğun okulu sevmesinde çok çok önemlidir. Eğer çocuk ilk sene okulunu sevemez, uyum sağlayamazsa, bu onun gelecekteki bütün eğitim hayatını olumsuz etkileyecektir. Bu yüzden de çocuğa ders çalışması için baskı yapmamak, oyun oynamasına fırsat vermek, onun kendisini rahat hissetmesine yardımcı olacaktır.

Öğretmenler de okula yeni başlayan çocuklara karşı güleryüzle ve anlayışla yaklaşmalıdırlar. Çünkü okula yeni başlayan çocukların okulu sevmesinde en önemli faktörlerden biri de öğretmenlerin davranış ve tutumudur. Çocuğun başarılı olabilmesi için, aile ve öğretmen işbirliği de son derece önemlidir. Onların, çocuklara sabırla yaklaşımı sonucunda başarılı öğrenciler karşımıza çıkacaktır.

Sorunsuz ve başarılı bir eğitim yılı olmasını dilerim.