Okulların açıldığı bu günlerde, okula yeni başlayan çocuklarda bazı sorunlar ortaya çıkabilir. Bunlardan biri de okul fobisidir. Okul fobisi, çocuğun okula gitmek istememesi, okuldan korkması şeklinde ortaya çıkar. Çocuk, mide bulantısı, karın ağrısı ve başağrılarından şikayet ederek, okula gitmek istemez. Aile çocuğu okula göndermediği sürece bu şikayetler kaybolur.

Okul fobisinin nedenlerine baktığımızda psikolojik nedenlerin baskın olduğunu görebiliriz. Bu çocukların anneleri tarafından aşırı titizlikle büyütüldükleri, çok üstlerine düşüldüğü, her istediklerinin yapıldığı, annenin çocuğun kırılıp üzülmemesi için büyük özen gösterdiği görülmektedir. Bu tür anneler, her zaman çocuklarının okulda başına bir kötülük gelebileceği endişesini taşırlar: ‘ya çocuğum düşüp vurulursa’, ‘ya biri ona zarar verirse’ gibi olumsuz düşünceler içerisindedirler. Onların bu kaygı durumu çocuğa da yansıdığı için, çocuk okula gitmek istemeyebilir. Bu annneler aynı kaygıyı çocukları arkadaşlarıyla bir yere gittiklerinde de yaşadıkları için, kendileri de çouckla birlikte gitmek isterler. Çoğu zaman okulun dışında bekleyerek çocuklarını izleyen anneler de bu gruba dahildir. Ancak bu aşırı korumacı ve baskıcı tutum, çocuğu asosyal ve içe dönük yapar, özgüveni de gelişemez.

Okul fobisine neden olan diğer faktörler de, aile içi anlaşmazlıklar, huzursuzluklar, hastalıklar olabilir. Bu gibi durumlarda da çocuk okulda evdeki olumsuzlukları düşüneceği için derslere adapte olamayarak huzursuzluk yaşar. Bir an önce eve gitmeyi ister. Çünkü ona göre, evde olmadığı sürece ailede kötü bir şeyler olabileceği kaygısı gelişir. Zira küçük çocukların en önemli korkularından biri de ailesine zarar gelmesidir. Anne babayı kaybetmek endişesini genellikle bir çok çocuk yaşamaktadır. Annelerin, çocuklar yaramazlık yaptığında söyledikleri tehdit içeren sözler de çocuğu olumsuz etkilemektedir. Örneğin, çocuğa ‘ben ölürsem görürsün’ ya da ‘ evden gideyim de tek başına kal’ gibi sözler, çocuğun anneyi kaybetme kaygısına kapılarak okula gitmek istememesine neden olabilir.

Bazen de okulda, öğretmenlerin uyguladığı aşırı baskıcı tutum, şiddet ya da diğer çocuklarla anlaşamama, çocuğun okula gitmek istememesine yol açabilir.

Okul fobisi olan çocuğa yardım edebilmek için ail ve öğretmenlere önemle görevler düşmektedir. Çocuk okula gitmek istemeyerek çeşitli bahaneler öne sürdüğinde, anne baba kararlı bir şekilde onunla konuşarak, okula gitmek zorunda olduğunu çocuğa anlatmalıdır. Çocuğu korkutmadan, şiddet kullanmadan okulu sevdirmeye çalışmak ve çocuğun neden okula gitmek istemediğini araştırmak gerekir. Anne, baba öğretmen işbirliğiyle çocuğa güvenli bir ortam sunulabilmelidir. İlk zamanlar anne de sınıfta çocuğuyla bir süre kalabilir. Bu zamanla azaltılarak sonlandırılabilir. Öğretmenin gayreti de son derece önemlidir. Okul fobisi olan çocuğa daha sıcak ve samimi yaklaşarak onun güven duygusunu pekiştirmelidir. Çocuğa okulu sevdirmek için öğretmenin gayreti son derece önemlidir. Eğer anne baba ve öğretmenin işbirliğiyle sorun çözülemiyorsa, bir uzmandan yardım alınmalıdır.

Sorunsuz, verimli bir öğretim yılı olması dilekleriyle.