Anne babaların en büyük sorunlarından biri de ergenlik dönemindeki çocuklarıyla diyalog kurmakta yaşanılan sıkıntılardır. Çocuk 11, 12 yaşlarınna geldiğinde ailesiyle arasında anlaşmazlıklar başlar. Bu dönem ergenlik döneminin başlangıcıdır. Kızlarda 11 erkeklerdeyse 13 yaş ile birlikte otraya çıkar. Dolayısıyla da, çocukları tanıyabilmek, anlayabilmek, onlara doğru yaklaşabilmek için, her anne babanın bu dönemi iyi bilmesi gerekir.

Ergenlik dönemi kızlarda 11-20, erkekelerde ise 13-20 yaşlar arasındadır. 11,12 yaşlar çocuk için bir arayış dönemidir. Ergen, kim olduğunu, neye değer vereceğini, kime bağlanıp inanacağını bilemez. Çevresinde model alabileceği kişiler araştırır. Ürkek ve içedönüktür. Bu içedönüklük özelliği 14 yaşına girmesiyle beraber dışa dönük bir yapıya dönüşür.

Evin içinde gülerek, konuşarak daha aktif olmaya başlar. Güven duygusu gelişir, yaşamı sever, neşelidir. Anne babasını eleştirir, onların düşüncelerini beğenmez. Arkadaşlarıyla daha çok vakit geçirmek ister. Onların davranışlarını anne babasının davranışlarıyla kıyaslar. Arkadaş sayısı artmıştır. Onlar hakkında kötü söz söylemez. Onların arasında sevilen biri olmak ister. Özgüveni gelişmiştir, kendi kendini eleştirir.
15 yaş ile birlikte çocukta yine bir değişim görülür. Anne baba ve öğretmenleri için bir bilmeceye dönüşmüştür. Kendisi de kendisini tanıyamaz, çevresi de. 14 yaşındaki mutlu, enerji dolu çocuğun yerini, ilgisiz ve kayıtsız bir çocuk almıştır. Daha alıngan ve olumsuzdur. Huzursuzdur. Evin içinde yalnız kalmayı tercih eder. Büyüdüğünü ispat etmeye çalışır. Kendisine çocuk gibi davranılmasından hoşlanmaz. Anne babasıyla birlikte gezmek istemez, onların ilgisinden rahatsız olur. Her şeyi kendi başına becermek ister, diğer insanlara bağlı kalmaktan hoşlanmaz.

Okumayı sever, okuluna daha çok bağlanır. Eğer okulundan hoşlanmıyorsa da hiç düşünmeden okulu terkedebilir.
16 yaşa geldiğinde çocuk, artık büyüklerin üzerinde bir yetişkin izlenimi bırakır. Artık kendini daha iyi yönetebilmekte, duygularını anlayabilmektedir. Özgüveni gelişmiştir. Bağımsızlığını ispat edebilmek için, ailesine kendi istekleri doğrultusunda davranmaları için baskı yapar. Çünkü ona göre kendi davranışları doğrudur ve ailesi de buna uymak zorundadır. Diğer insanlara karşı daha hoşgörülüdür. Olaylar karşısında olumlu tepkiler vermeğe çalışır. Çeşitli arkadaşlıklar kurarak insanları tanımak ister. En büyük arzusu dünyayı tanımaktır. Onaltı yaşındaki genç geleceğe daha umutla bakabilmektedir. Kişiliği hızlı bir gelişim göstermektedir. Artık kanunlara, toplumun örf ve adetlerine uyması gerektiğinin bilincindedir. Çünkü artık kendisini bir yetişkin olarak görmektedir. Ailede ve toplum içinde bir yer edinmek ister. Onun da fikirlerinin sorulmasını, düşüncelerine değer verilmesini bekler. 16 yaşından 20 yaşına kadar olan dönemdeki davranışları, 11 yaşından 16 yaşına kadar olan dönemden daha uyumludur. Ergenliğin en zor olan 11-15 yaşlar arasındaki dönemi, ailenin en fazla sabırlı olabileceği ve gence iyi bir model oluşturabileceği bir dönemdir. Ona yaklaşıp, onun problemlerini çözmeye ve kendisiyle arkadaş olmaya çalışmaları gerekir. Anne baba kendi ergenlik dönemleri ve yaşadıkları sıkıntıları da hatırlayarak ona daha yapıcı yaklaşabilmelidirler. Çocuğun arkadaş gruplarını, zamanını geçirdiği mekanları, yakından takip ederek çocuklarının yanlış yollara girmesine engel olabilmek için çaba göstermelidirler.

Çocuğumuzun mutlu, sorunsuz bir ergenlik dönemi geçirmesini istiyorsak, onunla her zaman arkadaş olduğumuzu, kendisini dinlemeye hazır olduğumuzu kendisine sık sık hatırlatarak güvenini kazanmalıyız.