Ailelerin çocuk büyütürken karşılaştıkları en önemli sorunlardan biri de uyku problemidir. Genellikle altıncı aydan itibaren çocuklarda uyku sorunları başlayabilir. Bunlar, uykuya dalarken karşılaşılan zorluklar, sabah çok geç yada çok erken uyanmalar, akşamları çok geçya da çok erken uyumalar, geceleri sık sık uyanmalar, uyandıktan sonra tekrar uyumakta zorluklar, gündüzleri uykulu bir halde dolanma gibi problemlerdir.

Bazı çocuklar, uyku düzenlerinin bozulmasından rahatsızlık duymazlar, ne zaman ve nerede yatarlarsa yatsınlar rahat uyuyabilirler. Bazı çocuklar ise, bu konuda çok hassastırlar, en ufak bir değişiklik, onların uykularının bozulmasına neden olabilir.

Anne baba arasındaki tartışmalar, onların çocuğa karşı olumsuz davranışları, korku filmleri izlemek, korkulu hikayeler dinlemek, yeni bir kardeşin dünyaya gelmesi, uyku düzeninin bozulmasına sebep olabilecek durumlardır.

Çocuğun tutarlı bir uyku programının olması son derece önemlidir. 2-3 yaşlarındaki bir çocuğun ne zaman yatması gerektiğine kendisi değil, anne babası karar vermelidir. Bir çok ailede, çocuk yatmak istemediği zaman, annenin onu ikna etme çabası göstermeyişine pek çoğumuz tanık olmuşuzdur. “Yatmazsa yatmasın, sabah uyusun!” diyerek çocuğun uyku eğitiminde çok önemli olan bu alışkanlığın kazandırılmasına, anne kendisi bilmeyerek engel olmaktadır. Zira, çocuğun düzenli bir öğle uykusu ve gece erken yatma programı olmalıdır. Uykudan önce çocuğun anne ya da baba ile 20-30 dakikalık bir zaman geçirmesi, mesela masal, hikaye dinlemesi, çocuk için son derece yararlıdır. Bu tür alışkanlıklar çocuğa yatma saatini sevdirerek yatağa isteyerek gitmesine yardımcı olacaktır. Daha büyük çocuklarda da anne babayla yatmadan önce yarım saat keyifli bir vakit geçirmek onu rahatlatarak kaliteli bir uyku uyumasına destek olabilecektir. Onunla konuşmak, ona tatlı sözler söylemek sorunlarını, endişelerini dinlemek çocuğu rahatlatır ve uykuya daha rahat dalmasına yardımcı olur.

Bir çok aile, çocuklarını kendi yataklarında yatırırlar. Bu yanlış bir davranıştır. Çocuğun psikososyal gelişimi ve bağımlılık sorunu yaşamaması için bebekliğinden itibaren kendi odasında ve tek başına uyuması gerekir. Çocuğu yatağına yatırarak ona masal okuyup kapısını aralık bırakarak çıkmak en doğru davranış şeklidir. Eğer çocuk, anneyi yanına çağırıyor ya da yatağından kalkıyorsa, annenin onun yanına giderek, kendisinin her zaman yanında olduğunu, onu yalnız bırakmadıklarını söyleyerek çocuğu rahatlatması gerekir. Onu sakinleştirdikten sonra dışarı çıkılmalıdır. Ağladığında da, ağlaması dayanılır durumda olduğu sürece odasına gitmemek, çocuğun yalnız uyumaya alışabilmesi açısından önemlidir.

Her anne baba çocuğunu çok sever ve onun üzülmesini istemez elbette! Ancak onun iyiliği için özgüveninin gelişebilmesi için de böyle davranmak daha doğrudur. Anne baba her zaman çocuğun yanında olamayabilir. Dolayısıyla da çocuğun bağımsız olabilmesi ve kendine güven duyabilmeyi öğrenebilmesi gerekir.

Hafta sonları, ya da haftaiçi bazı günlerde de çocuğun sabah uyandıktan sonra, anne babanın yatağına giderek onlarla keyifli bir zaman geçirmesine de izin verilmelidir. Bu da çocuğa mutluluk ve keyif vererek rahatlamasını sağlayacaktır. Önemli olan aşırıya kaçmadan, onları şımartmadan sevgimizi gösterebilmektir.

Çocuklarınızla güzel sabahlara uyanmanız dilekleriyle, mutlu bir hafta dilerim.