Çocuğumuz iki yaşından sonra, artık bebeklikten çıkıp ‘ilk çocukluk’ dönemine geçer. Dolayısıyla toplumsallaşmaya başlamıştır. Artık bağımsız davranışlar ortaya çıkmaktadır. Tek başına yürüyebilir, eşyaları tutup taşıyabilir, kelimelerle isteklerini anlatabilir. Yaşıtlarıyla birlikte olmaktan haz duyar. Nasıl sosyal ilişkiler kurabileceğini, ev dışındaki insanlarla, özellikle de yaşıtlarıyla nasıl beraber olunacağını öğrenmeye başlar. Uyum ve işbirliğini öğrenmiştir. Diğer insanlarla ne kadar çok beraber olursa, sosyal gelişimi de o kadar çabuk gelişir. Bu sosyal gelişimin yanısıra, iki – iki buçuk yaş sıkıntılı dönemlerdendir. ‘Sevkeşlik Dönemi’ dediğimiz bu dönemde çocuk, dengesiz, olumsuz, kararsız ve isyankardır. Büyüklerin sözlerini dinlemez, hatta denilenin aksini yapar. Haraketleri kısıtlandığında da kızar. Her şeyi tek başına yapmak ister. Kimseden yardım almak istemez. Bu dönemdeki inatçılık ve karşı gelme halleri, genellikle anneleri endişelendirir. Ancak çocuğun çok fazla üstüne gitmek, ondaki bu olumsuz durumun yerleşmesine sebep olabilir. Bu yüzden de mümkün olduğunca yumuşak davranıp, onu sakinleştirmeye çalışmak, dikkatini başka yarlere çekmek gerekir.

Çocuk üç yaşına geldiğinde daha dengeli ve daha uyumlu davranmaya başlar. Grup oyunlarına katılmaya ve arkadaşlarını seçmeye başlar. Sayı saymaya, şarkı şiir öğrenmeye ve çevresinde gördükleriyle ilgili daha çok sorular sormaya başlar.

Dört yaş çocuğunda iki yaşlarında başlayan sorgu dönemi, daha da fazlalaşır. Bu dönemde çocuk, sürekli ‘nasıl’ ve ‘niçin’ sorularını sorar. Anne baba çocuğun sorularını ciddi bir şekilde cevaplandırmalıdır. Çünkü bu dönem, çocuğun en hızlı öğrendiği dönemdir. En çok sorulan sorulardan birisi de ‘ben nereden geldim? ’ sorusudur. Buna, çocuğun yaşına uygun bir şekilde cevap verilmelidir. Dört yaş çocuğu istekleri anında karşılanmadığında beklemeyi bilmektedir. Çünkü kendi dışında bazı kuralların olduğunu algılayabilmektedir.

İlk toplumsallaşma döneminin en önemli yaşı beş yaştır. Beş yaşı biz eğitimciler ‘Altın Yaş Dönemi’ olarak nitelendiririz. Zira beş yaş çocuğu artık olgun ve bilgili bir birey olmuştur. Çevresindekilere karşı dostça yaklaşabilmektedir. Dengeli ve anlayışlıdır. Başladığı bir işi bitirmeye çalışır. Özgüveni artmıştır. Artık konuşması da iyice gelişmiştir.

Altı yaş, ilk toplumsallaşma döneminin son yaşıdır. Altı yaş çocuğunun değişken bir yapısı vardır. Sürekli değişik davranışlar sergilemektedir. Bir çok anne çocuğun bu değişimlerinden şikayetçidir. Altı yaş çocuğu tembel ve kararsız görünür. Artık dikkat süresi uzamıştır ve söylenenleri dikkatle dinleyebilir. Dolayısıyla da okul eğitimine başlama yaşı gelmiştir.

Anne babaların çocuklarının her dönemindeki gelişimini takip ederek ona göre davranmaları ve çocuğu eğitmeleri gerekir. Çünkü çocuğun geçirdiği dönemleri bilerek ona yaklaşabilmek, onun psikososyal gelişimi için son derece önemlidir. Dolayısıyla da her anne babanın çocuk eğitimi ile ilgili çeşitli kaynaklardan yararlanabilmesi büyük önem taşımaktadır.

Çocuklarınızla keyifli bir hafta geçirmeniz dileğiyle!