Aile, kişinin yaşamında çok önemli yeri olan bir kurumdur. Bireyin, bakım, beslenme, sevgi, psikososyal gelişim, eğitim ve kültürel değerler kazandığı ilk yerdir. Bu yüzden de insan yaşamındaki rolü son derece önemlidir.

Aile içi ilişkiler, kişinin özgüveninin gelişmesini, diğer insanlara karşı sevgi ve saygıyla yaklaşmasını, topluma uyum sağlamasını etkilemektedir. Aile içi iletişim büyük önem taşır. Zira yanlış iletişim ailede sorunlara yol açabilir. Bu sorunlar da çoğu zaman kişinin ruh sağlığını olumsuz etkileyebilir. En fazla da çocuklar olumsuz etkilenebilecekleri için, sağlıklı bir aile ortamında büyüyebilmeleri son derece önemlidir. Dolayısıyla, anne babanın aile içinde gerek bir birlerine gerekse diğer bireylere ve çocuklara karşı sergileyebilecekleri davranışlarda dikkatli olmaları gerekir. Her şeyden önce birbirlerini aşağılamadan konuşabilmelidirler. Onlar karşılıklı sevgi, saygı gösterdikleri sürece, çocuk da özgüveni gelişmiş mutlu bir birey olarak yetişecektir. Kavga, gürültü ortamında büyüyen bir çocuk, ya pısırık, pasif, kendine ve başkalarına güven duymayan, ya da saldırgan, herkesi, kıran bir kişilik geliştirecektir. Anne babanın birbirlerine karşı olumsuz eleştirileri, hakaretleri, kırıcı sözleri, birbirlerini dinlememeleri, küçük hataları bile abartarak, her an bir kavga ortamı yaratmaları, çocukları derinden olumsuz etkileyebilir.

Sevgi ve saygının olmadığı bu tür ailelerde yaşayan çocuklar, genellikle derslerinde ilgisiz, başarısız, yalnız, mutsuz, arkadaşlarıyla geçinemeyen ve iyi ilişkiler kuramayan çocuklardır. Sık sık davranış bozuklukları gösterirler. Sınıfta öğretmene dikkatlerini veremezler. Çünkü evdeki olumsuz ortam sürekli kafalarını meşgul eder. Dolayısıyla da evdeki olumsuzluklar sonucu, çocuk içine kapanır. Arkadaşlarıyla oynamak istemez, yalnız kalmayı tercih eder. Bazen de bunun tersi olur, çocuk gerek sınıftaki araç gereçlere, gerekse arkadaşlarına karşı saldırgan davranışlar göstererek içindeki nefreti boşaltmaya çalışır.

Birbirini seven, güven ve saygı duyan, birbirini dinleyebilen, gereksiz suçlamalarda bulunmayan, aralarında sevgi ve hoşgörü bulunan ailelerde yetişen çocuklar ise, her zaman başarılı, sosyal, özgüveni gelişmiş mutlu çocuklardır.

Başarılı ve mutlu çocuklar yetiştirmek istiyorsak, her şeyden önce aile içerisindeki davranışlarımıza dikkat ederek, birbirimize iyi davranıp empati ile yaklaşarak, ailemizle ilgili alacağımız kararlara da çocuklarımızı da dahil ederek küçük aile toplantıları yaparak kararlar alabilmemiz, çocuğun psikososyal gelişimi için çok önemlidir. Çocuğumuz için, ‘ o daha küçük, anlamaz’ diyerek onun yanında yapılan yanlış davranışlar, onun o küçük dünyasını derinden sarsabilir. Bunun için de kendimizden önce çocuklarımızın mutluluğunu düşünmeliyiz. Ona fazlasıyla oyuncaklar almak, ya da bol cep harçlığı vermek, sevgimizin yerini dolduramaz. Ailenin çocuğa verebileceği en güzel hediye, aile içindeki sevgiyi, saygıyı, güveni sürdürerek, sık sık kendisini ne kadar çok sevdiğimizi söyleyerek, mutlu bir aile ortamında yetişmesini sağlayabilmektir. Çocuğa ne kadar çok ‘seni çok seviyorum’ diyebilirsek, onu o kadar fazla mutlu edip, özgüveninin gelişmesine yardımcı olabiliriz.

Gerek aile içinde, gerekse toplum içinde davranışlarımıza dikkat ederek, saygılı davranarak, karşımızdaki kişilere empati ile yaklaşarak çocuklarımıza iyi örnek olabilmeliyiz.

Sevgiyle dolu bir haftanız olsun !