Στις 31 Δεκεμβρίου 2020 έληξαν οι θητείες των αιρετών οργάνων των σχολικών εφορειών των μειονοτικών σχολειών της Θράκης που αποτελούν αποφασιστικά όργανα διοίκησής τους, όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία.

Όμως, και ενώ αυτό συνέβη εντός χειμερινών διακοπών και αναστολών λειτουργίας των σχολικών μονάδων λόγω Covid, δόθηκε ελάχιστος χρόνος προκειμένου να κατατεθούν οι υποψηφιότητες με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό δεκάδων ενδιαφερομένων από την διαδικασία.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, δίνονται διαδοχικές παρατάσεις στην προκήρυξη των εκλογών οι οποίες με την σειρά τους ακυρώνονται από νεότερες κάθε φορά οδηγίες που εκδίδει ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Οι εκπρόσωποι όμως αυτών των σχολικών εφορειών χωρίς τη νόμιμη ανανέωση των θητειών τους, δεν μπορούν να κάνουν καμία οικονομική συναλλαγή με τις τράπεζες για την χρηματοδότηση άμεσων αναγκών των σχολείων τους, αφού αφενός μεν ελλείπουν τα νομιμοποιητικά τους έγγραφα και αφετέρου δεν αναγνωρίζονται ως τέτοια οι εξουσιοδοτήσεις του περιφερειακού διευθυντή.

Επιζητείται μια ρεαλιστική λύση είτε με την εφαρμογή της νομιμότητας και την διεξαγωγή των εκλογών, είτε αυτό εάν δεν είναι εφικτό εξαιτίας της πανδημίας, με την ανάκληση της προκήρυξης των εκλογών και την παράταση των θητειών των υφιστάμενων σχολικών εφορειών έως και το τέλος του 2021.

Με τον τρόπο αυτό θα αποκατασταθεί η ομαλότητα στην λειτουργία των σχολικών εφορειών των μειονοτικών σχολειών, χωρίς τους ασφυκτικούς χρονικούς και θεσμικούς περιορισμούς που θέτουν εν αμφιβόλω την ακόλλητη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία του συνόλου της σχολικής κοινότητας των μειονοτικών σχολείων της Θράκης.

Ποια είναι η απάντηση σε όλα αυτά από πλευράς διοίκησης; Οι προσφιλείς «Δον Κιχωτικοί ανεμόμυλοι», ότι «ορισμένοι εντός της μειονότητας προσπαθούν να προσδώσουν πολιτική χροιά στην αναπόφευκτη απόφαση της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης ΑΜΘ για αναβολή των εκλογών των σχολικών εφορειών στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης».

Ποιοι είναι αυτοί οι «ορισμένοι»; Είναι οι βουλευτές, τα αιρετά μέλη των σχολικών εφορειών, η εκπαιδευτική κοινότητα και οι γονείς καθώς και οι σύλλογοι της Μειονότητας. Όλοι οι παραπάνω αναφέρονται ως «ορισμένοι» που προκαλούν προβλήματα επειδή ζητούν να δοθεί λύση για να μπορούν να λειτουργήσουν οι σχολικές εφορείες.

«Όσοι μιλούν για “καταπάτηση δικαιωμάτων” προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να επιβάλλουν την διεξαγωγή εκλογών σαν να μην υπάρχει κορωνοϊός, παίζουν με την υγεία των συμπολιτών μας» τονίζει στην ανακοίνωσή της η περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης, ξεκαθαρίζοντας πως «υπό την παρούσα κατάσταση ο μόνος υγειονομικά ασφαλής τρόπος των εκλογών είναι η δοκιμασμένη μέθοδος της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας».

Μάλιστα, λοιπόν. Η ευρεία λαϊκή συμμετοχή ως δημοκρατική κατάκτηση στην εκλογή των οργάνων διοίκησης των μειονοτικών σχολείων δύναται να υποκατασταθεί από μία ηλεκτρονική ψηφοφορία. Και το εύλογο αίτημα για παράταση των θητειών και την αποκατάσταση της ομαλής τους λειτουργίας ενέχει πολιτική σκοπιμότητα..

Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο δεν λύνονται, όμως, τα προβλήματα με πνεύμα καλοπιστίας, σύμπνοιας και εποικοδομητικού διαλόγου, αλλά αντιθέτως, διευρύνεται η καχυποψία και το αίσθημα δυσανεξίας της κοινωνίας απέναντι σε αποφάσεις της διοίκησης που ανοίγουν μέτωπο περισσότερο με την λογική και λιγότερο με την ίδια την Μειονότητα.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικός ο μονομερής χειρισμός του θέματος των Προεδρικών Διαταγμάτων για την λειτουργία των Μουφτειών από την προηγούμενη κυβέρνηση ως μία ευθεία παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας και διοίκησης μιας γνωστής θρησκείας εντός της Ελληνικής επικράτειας.

Όπως και η πρόσφατη μετονομασία του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής από «Μειονοτικό» σε «Μουσουλμανικό», με ένα έγγραφο της αναπληρώτριας προϊσταμένης της διεύθυνσης θρησκευτικής εκπαίδευσης και διαθρησκευτικών σχέσεων του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, παρά το γεγονός ότι το καθεστώς λειτουργίας του παραπέμπει σε ευθέως «βακουφικό- μειονοτικό σχολείο».

Υποθέτω, ότι η Διακομματική Επιτροπή που θα καταθέσει εντός ολίγων εβδομάδων των πόρισμά της για τα θεσμικά ζητήματα στην Θράκη, δεν θα αρκεστεί σε ωραία λόγια και ευχές, αλλά θα έχει και συγκεκριμένες προστάσεις να καταθέσει για θεσμικούς χειρισμούς που προκαλούν ευλόγως το αίσθημα του εμπαιγμού στους κόλπους της μειονοτικής κοινωνίας.