Σε μια καθόλου συνηθισμένη για τον ίδιο ομιλία στην Κρήτη, αφού από το 2009 που έπαψε να είναι πρωθυπουργός οι παρεμβάσεις του στον δημόσιο βίο μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, ο κ. Κώστας Καραμανλής επέλεξε το βήμα του πολιτικού μνημοσύνου ενός πολιτικού του μέντορα και πρώην υπουργού των κυβερνήσεων της Ν.Δ., του αείμνηστου Γιάννη Κεφαλογιάννη, προκειμένου να στείλει σοβαρά μηνύματα προς την κυβέρνηση και τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά, σε μια εποχή που πασχίζουν αμφότεροι να απεγκλωβιστούν από την δίνη του σκανδάλου των υποκλοπών που για τρίτο μήνα απασχολεί καταλυτικά την κοινή γνώμη και τα πρωτοσέλιδα των ελληνικού και του διεθνούς τύπου.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα protagon.gr ο αρθρογράφος, Αλέκος Παπαναστασίου, «ο κ. Καραμανλής επέλεξε να μιλήσει την πιο δύσκολη στιγμή του Κυριάκου Μητσοτάκη για να τοποθετηθεί ουσιαστικά εναντίον του για το όντως πολύ σοβαρό θέμα των υποκλοπών από την εποπτευόμενη από το Μέγαρο Μαξίμου, Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών».

Στην ομιλία του στα Ανώγεια της Κρήτης, ο κ. Καραμανλής ζήτησε κάθαρση για την υπόθεση των υποκλοπών, σημειώνοντας ότι «δεν επιτρέπεται, ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα». Η πιο αιχμηρή του αναφορά ήταν γενική, και με δεδομένο ότι ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι δεν γνώριζε την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη έχει ενδιαφέρον. Η αναφορά ήταν η εξής: «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο». Και αξιοποιήθηκε από όσους ενστερνίζονται την οπτική του κ. Τσίπρα, ότι ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο γνώριζε αλλά και διέταξε την παρακολούθηση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Για το πώς σε πρακτικό επίπεδο μπορούμε να μάθουμε τι συνέβη, και «να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο», ο κ. Καραμανλής είπε εμμέσως ότι πρέπει να σπάσει το απόρρητο. «Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου» σημείωσε ο πρώην Πρωθυπουργός, ερχόμενος σε ευθεία αντίθεση με τη γραμμή της κυβέρνησης που μέσω πηγών σημείωνε στη συνέχεια την «ανάγκη να δοθούν πλήρεις απαντήσεις, με σεβασμό των προβλέψεων του νόμου για το απόρρητο».

Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια είναι γιατί σε αυτή την τόσο δύσκολη χρονική συγκυρία για την κυβέρνηση, ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε να μιλήσει με αυτόν τον «θεσμικά άτεγκτο τρόπο» για την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, την οποία στηρίζει πάντοτε με την ψήφο του στην Βουλή.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν ότι μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών ο κ. Μητσοτάκης έχει αποσταθεροποιηθεί στο εσωτερικό της Ν.Δ., όπου ήδη εξυφαίνονται σενάρια επόμενης μέρας σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών. Ακούγεται, μάλιστα, ότι μετά τον κ. Καραμανλή αναμένεται και παρέμβαση του έτερου πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, που και αυτός για μια σειρά από πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους παρουσιάζεται από το ρεπορτάζ ως αποστασιοποιημένος από βασικές επιλογές του κυβερνητικού επιτελείου.

Ας αφήσουμε όμως για λίγο τα σενάρια και ας ενσκήψουμε στα πραγματικά δεδομένα της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας.

Οι εκλογές εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου θα διεξαχθούν σε εννέα μήνες από σήμερα μεταξύ Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου του 2023. Εάν μάλιστα υπάρξει άμεση επανάληψη των εκλογών εξαιτίας αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης λόγω της απλής αναλογικής, τότε οι μήνες Μάιος και Ιούνιος του 2023 ως εκλογικοί, μοιάζουν περισσότερο ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, από την στιγμή που η συνταγματική θητεία της κυβέρνησης ολοκληρώνεται στις 7 Ιουλίου του επόμενου έτους.

Για μια σειρά από λόγους ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην πάει σε πρόωρες εκλογές αυτό το φθινόπωρο και «έκαψε» το συγκεκριμένο σενάριο ήδη από τις αρχές Ιουλίου, εβδομάδες πριν ο Νίκος Ανδρουλάκης προβεί στην καταγγελία για την απόπειρα παρακολούθησης του κινητού του τηλεφώνου και την πολιτική θύελλα που προκλήθηκε από τις αναπάντεχες και ταυτόχρονες παραιτήσεις του διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέοντα και του γενικού γραμματέα και ανιψιού του πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη.

Στο Μέγαρο Μαξίμου υπολογίζουν ότι ανατροπή των συσχετισμών δεν προκύπτει τις τελευταίες εβδομάδες σε βαθμό τέτοιο που να τίθεται σε αμφισβήτηση (ακόμα) η πρωτιά της Ν.Δ. στην κατάταξη των κομμάτων. Κάποιες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου πιστοποιούν ότι η κυβερνητική παράταξη διαθέτει απόσταση 6 έως 8 μονάδων από την αξιωματική αντιπολίτευση ενώ το ΠΑΣΟΚ κινείται στην περιοχή του 12%.

Όλοι όμως ετοιμάζονται για έναν βαρύ και επώδυνο χειμώνα με τις τιμές της ενέργειας και τον πληθωρισμό που επιβαρύνει τρομερά το κόστος ζωής των νοικοκυριών να θέτουν υπό αίρεση τα νούμερα του προϋπολογισμού και να πιέζουν για νέα μέτρα ενίσχυσης των πιο ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.

Είναι γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση επέδειξε αξιοθαύμαστη πολιτική αντοχή σε σχέση με εκείνες της τελευταίας δεκαετίας των κ.κ. Γιώργου Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν την δυναμική τους, διαχειριζόμενες τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά μνημονιακά βάρη που επωμίσθηκαν.

Εξίσου όμως αλήθεια είναι ότι η Ν.Δ. τους τελευταίους μήνες δείχνει να υφίσταται πολλαπλάσια εκλογική φθορά από ό,τι συνέβη στο πρώτο μισό της διακυβέρνησής της, τότε που αποκόμισε θετικό ισοζύγιο γνωμών τόσο από την πρώτη φάση διαχείρισης της πανδημίας όσο και από την μεταναστευτική κρίση που προέκυψε στα σύνορα του Έβρου.

Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι εφόσον θα πάει σε εκλογές κατά την προσεχή άνοιξη, θα πρέπει βγαίνοντας από τον χειμώνα να συνεχίζει να καταγράφει στις δημοσκοπήσεις πρόθεση ψήφου με ποσοστά που θα υπερβαίνουν το 30% και η απόστασή του από το δεύτερο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ με τα σημερινά δεδομένα, θα συνεχίζει να κινείται στην περιοχή του 5+%.

Εάν συμβεί αυτό, τότε θα μπορούσε να διασφαλίσει προϋποθέσεις αυτοδυναμίας στις δεύτερες εκλογές που θα διεξαχθούν (;) με το κλιμακωτό μπόνους (;) που έχει ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία στην αρχή της τρέχουσας θητείας της.

Τις τελευταίες όμως ώρες διακινείται στα δημοσιογραφικά γραφεία η πληροφορία ότι στην κυβέρνηση σκέφτονται σοβαρά και πάλι την δυνατότητα επαναφοράς του νόμου Παυλόπουλου, που διασφαλίζοντας μπόνους 50 εδρών οδηγεί με μαθηματική σχεδόν ακρίβεια στον σχηματισμό αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Υπό τον όρο, βέβαια, ότι το πρώτο κόμμα θα κατακτήσει ένα ποσοστό που θα προσεγγίζει το 36,5 έως 37% και το άθροισμα των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής θα είναι μεταξύ 8 και 9%.

Με δεδομένη την θεσμική προσήλωση που έχει επιδείξει έως σήμερα στην υλοποίηση αποφάσεων του, όπως είναι οι πρόωρες εκλογές που δεν γίνονται, οι ανασχηματισμοί που είναι εξίσου σπάνιοι, θα φαινόταν πολύ δύσκολο για τον κ. Κ. Μητσοτάκη να απαρνηθεί έναν δικό του εκλογικό νόμο και να επαναφέρει εκείνον που αποτελεί πνευματικό τέκνο του Προκόπη Παυλόπουλου. Για τον οποίο δεν ξεχνάμε ότι αρνήθηκε μια δεύτερη προεδρική θητεία, ακριβώς εξαιτίας της πολιτικής φιλοσοφίας και θεσμικής απόστασης που τους χωρίζει!

Συμπερασματικά, ο κ. Κ. Μητσοτάκης ξέρει ότι οι επόμενες εκλογές κρίνουν και το δικό του πολιτικό μέλλον όσο και εκείνο των σημαντικότερων αντιπάλων του που παρουσιάζονται ως διεκδικητές της εξουσίας, ήτοι του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Ανδρουλάκη. Στην αφετηρία των τελευταίων μέτρων που έχουμε να διανύσουμε έως τις εκλογές αυτές, ο πρωθυπουργός και το κόμμα του εισέρχονται με «αγωνιώδες προβάδισμα». Και οι επόμενοι εννέα μήνες θα είναι εκείνοι που θα κρίνουν τα πάντα σε αυτή την πολιτική διαδρομή που μοιάζει περισσότερο με δρόμο αντοχής για όλους…