Ελλάδα και Τουρκία έχουν υποφέρει πολύ από την τρομοκρατία ιδιαίτερα από την δεκαετία του 1970 και μετά. Τρομοκρατικές ένοπλες οργανώσεις, προερχόμενες είτε από τον χώρο της άκρας αριστεράς είτε από εκείνον της ακροδεξιάς στο όνομα των πολιτικών τους πεποιθήσεων και της οργάνωσης του κοινωνικού μοντέλου που εκείνοι είχαν στο μυαλό τους, αιματοκύλισαν πολλές φορές τις δύο χώρες. Βέβαια, τα χαρακτηριστικά των τρομοκρατικών οργανώσεων δεν ήταν πάντοτε πανομοιότυπα σε Ελλάδα και Τουρκία ούτε και τα κίνητρά τους όμοια μεταξύ τους. Η κάθε μία από τις δύο χώρες βίωσε ανάλογα και με τις πολιτικές συγκυρίες της εκάστοτε περιόδου, τα δικά της εσωτερικά μέτωπα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις.

Όπως όμως και αν εμφανίζονται αυτές οι οργανώσεις, στο όνομα οποιονδήποτε ιδεών και αν δρουν, ο παρανομαστής είναι κοινός, γιατί η δράση τους οδηγεί στην βία, την ανομία, στις δολοφονίες και εντέλει στην ένταση της κρατικής καταστολής. Σε όλη την Ευρώπη, όπου έδρασαν τρομοκρατικές οργανώσεις, όχι μόνο δεν πέτυχαν την ανατροπή των καθεστώτων και την αλλαγή του πολιτικού συστήματος που υποτίθεται ότι επιδίωκαν, αλλά συνέβαλαν στην δημιουργία πιο σκληρών κρατικών δομών καταστολής που υπονόμευσαν τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του συνόλου των κοινωνιών που δεν έφταιγαν εντέλει σε τίποτα ώστε να υποστούν όλα αυτά. Κλασσικά τα παραδείγματα της RAF (Μπάντερ Μαϊνχοφ) στην Γερμανία, των Ερυθρών Ταξιαρχιών στην Ιταλία, της 17 Νοέμβρη στην Ελλάδα, της Ντεβ Σολ στην Τουρκία.

Η τρομοκρατία μεγαλώνει τα κοινωνικά αδιέξοδα τα οποία θέλει υποτίθεται να επιλύσει με «επαναστατικό» τρόπο, διαμορφώνει φοβικά σύνδρομα ανάμεσα στους πολίτες απομακρύνοντας τους από την ενεργότερη συμμετοχή στην πολιτική και κοινωνική ζωή των χωρών τους, δρα υπονομευτικά για την λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, δίνει άλλοθι στους ακραίους της άλλης πλευράς να αντιδράσουν δημιουργώντας συνθήκες ατελέσφορων και επικίνδυνων συγκρούσεων που καταλήγουν σε ανώμαλες και έκτακτες καταστάσεις.

Τις τελευταίες μέρες η Τουρκία έζησε μια ομοβροντία επιθέσεων από ακραίες εξτρεμιστικές ομάδες που οδήγησαν στην δολοφονία του εισαγγελέα που ερευνούσε την υπόθεση Μπερκίν Ελβάν, είχαμε εισβολή ενόπλων στα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος στην Istanbul και σε αστυνομικό τμήμα επίσης. Στην Ελλάδα την ίδια χρονική στιγμή υπάρχει μεγάλη συζήτηση για την πρόθεση της νέας κυβέρνησης να περάσει νόμο από την Βουλή για την αποσυμφόρηση των φυλακών όπου μεταξύ άλλων προβλέπεται και η αποφυλάκιση κρατουμένων με βαθμό αναπηρίας άνω του 80%, γεγονός που οδηγεί σε αποφυλάκιση κρατουμένου-μέλους της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη». Σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους φυλακισμένους που υπήρξαν μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησής τους, πολλά μέλη του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού χώρου» καταλαμβάνουν σε όλη την Ελλάδα δημόσια κτίρια, πανεπιστήμια, δημαρχεία και έφτασαν μέχρι και τα σκαλοπάτια του Κοινοβουλίου.

Δημοσιεύματα, εντωμεταξύ, του τουρκικού Τύπου συνδέουν τον έναν από τους δράστες της αιματηρής ομηρείας του Τούρκου εισαγγελέα στην Κωνσταντινούπολη με υποθέσεις που απασχόλησαν την Ελλάδα.

Τα δημοσιεύματα φέρουν τον έναν εκ των δύο δραστών, τον Σαφάκ Γιάφλα, μέλος της αριστερής οργάνωσης DHKP-C, να είναι αδελφός του Μπουλούτ Γιάϊλα, ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες απήχθη στις 30 Μαΐου του 2013 στην Πλατεία Κάνιγγος στην Αθήνα, από αγνώστους για να εμφανιστεί λίγο αργότερα κρατούμενος στις τουρκικές φυλακές.

Ο άλλος αδελφός του, Μεχμέτ Γιαϊλά, μέλος επίσης της ίδιας οργάνωσης, βρίσκεται σύμφωνα με την Hurriyet στην Ελλάδα και εκτίει ποινή φυλάκισης για την υπόθεση του φορτίου με τον οπλισμό που εντοπίστηκε, τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, ανοιχτά της Χίου. Τότε οι ελληνικές Αρχές είχαν προχωρήσει σε οκτώ συλλήψεις, τριών Ελλήνων και πέντε Τούρκων πολιτών, μεταξύ των οποίων, φέρεται να είναι και ο αδελφός του ενός εκ των δραστών της ομηρείας του Τούρκου εισαγγελέα Μεχμέτ Σελίμ Κιράζ, τη Δευτέρα στο δικαστικό μέγαρο της Κωνσταντινούπολης.

Συγκεκριμένα, τις πρωινές ώρες της 30 Ιουλίου του 2013, σκάφος του Λιμενικού Σώματος, που περιπολούσε προληπτικά ανοιχτά της Χίου, εντόπισε μεταξύ Χίου και Οινουσών ένα ταχύπλοο φουσκωτό σκάφος επτά μέτρων και το προσέγγισε για έλεγχο ρουτίνας. Οι επιβάτες του φουσκωτού δεν έκαναν προσπάθεια να διαφύγουν και στον έλεγχο, που ακολούθησε, διαπιστώθηκε ότι μετέφεραν δύο αντιαρματικές ρουκέτες, τέσσερις χειροβομβίδες, δύο πιστόλια, σφαίρες και μεγάλο αριθμό έτοιμων εκρηκτικών μηχανισμών.

Μετά τη λήξη της ομηρείας του εισαγγελέα Μεχμέτ Σελίμ Κιράζ, που κατέληξε στο θάνατο του ίδιου εισαγγελέα και των δύο δραστών, στο τουρκικό Twitter εμφανίστηκαν μηνύματα συμπάθειας προς τον Σαφάκ Γιαϊλά, συνοδευόμενα από τη φωτογραφία του. Σύμφωνα με τις αναρτήσεις αυτές πρόκειται για έναν νεαρό φοιτητή της Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, με καταγωγή από τη Μαύρη Θάλασσα.

Ελλάδα και Τουρκία έχουν κάθε συμφέρον να συνεργαστούν για την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας. Δυστυχώς, κατά το παρελθόν επικρατούσε η άποψη, ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Αυτή η λογική όμως το μόνο που κατορθώνει είναι να εντείνει την καχυποψία και να μην βοηθά στην ειρηνική επίλυση των διαφορών. Σε μια εποχή που τα διεθνή δίκτυα τρομοκρατίας έχουν διακλαδωθεί βαθιά μέσα στις ευρωπαϊκές χώρες προκαλώντας ανησυχία και φόβο ανάμεσα στους πολίτες, μόνο σε ακραίους κύκλους βολεύει αυτή η πόλωση. Η Ευρώπη –φρούριο όπου θα κυριαρχούν φαινόμενα μισαλλοδοξίας, ισλαμοφοβίας και ρατσισμού συνιστά κίνδυνο για το μέλλον όλων μας.

Ελλάδα και Τουρκία, με ενεργό γεωστρατηγικό ρόλο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης και Εγγύς Ανατολής, μπορούν να αποτελέσουν μέσα από την διακρατική συνεργασία τους, δυνάμεις σταθερότητας και εγγύησης ομαλότητας ως γέφυρες προσέγγισης της Ανατολής με την Δύση.