Πολύ ωραία λοιπόν! Η Ελλάδα κατόρθωσε τις τελευταίες δεκαετίες να παράγει επιστήμονες δημιουργώντας ένα τεράστιο κεφάλαιο γνώσης που αποφοιτά από τα ελληνικά πανεπιστήμια και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Θα περίμενε κανείς ότι αυτό το ευρύ επιστημονικό δυναμικό, εντασσόμενο στην αγορά εργασίας, θα δημιουργούσε προϋποθέσεις ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στην ελληνική οικονομία.

Με την απορρόφηση ειδικοτήτων που θα συνδύαζαν επιστημονική γνώση, κατάρτιση, εξειδίκευση, δίνοντας το σύνθημα αλλαγής ενός παραγωγικού μοντέλου που τα προηγούμενα χρόνια βασίστηκε στις επετηρίδες, την αναξιοκρατία και την αποθέωση του δημόσιου τομέα και της κατανάλωσης ως του βασικού μοντέλου οικονομικής επέκτασης.

Και στην Μειονότητα της Θράκης, η παραγωγή επιστημόνων, αποφοίτων των ελληνικών πανεπιστημίων αλλά και πανεπιστημίων ξένων χωρών, ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρξε θεματική. Σήμερα, ο σύλλογος επιστημόνων της Μειονότητας μετρά περισσότερα από 900 ενεργά μέλη, όταν πριν από δέκα χρόνια είναι λιγότερα από τα μισά.

Η έκρηξη του αριθμού των επιστημόνων, η θεαματική αύξηση της παρουσίας των γυναικών στην αγορά εργασίας, δεν άνοιξε νέες δουλειές, δεν αξιοποιήθηκε η ευκαιρία ώστε η οικονομία και η κοινωνία να επενδύσουν στο πλούσιο σε γνώσεις και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό ώστε να αφήσει πίσω τις παθογένειες του παρελθόντος.

Η οικονομική κρίση που ενέσκηψε μετά το 2009, δημιούργησε στρατιές ανέργων, ειδικά στις ηλικίες των νέων ανθρώπων μέχρι 35 χρόνων, οι περισσότεροι από τους οποίους άρχισαν να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό. Η Ελλάδα χάνει καθημερινά νέο επιστημονικό δυναμικό, νέους ανθρώπους που μοιάζουν έτοιμοι να ξενιτευθούν για να αναζητήσουν ένα εργασιακό περιβάλλον που δεν θα τους πετά στις ουρές του ΟΑΕΔ προς αναζήτηση ενός επιδόματος ανεργίας των 360 ευρώ.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για την ανεργία των νέων επιστημόνων στην Ελλάδα είναι συγκλονιστικά. Η ανεργία αποτελεί ανοιχτή πληγή για την Ελλάδα, με την ανεργία των πτυχιούχων Ελλήνων επιστημόνων που εγκαταλείπουν την χώρα αναζητώντας μία ευκαιρία, να αποτελεί ίσως το βαθύτερο τραύμα της οικονομικής κρίσης.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταδεικνύουν αυτήν τη θλιβερή πρωτιά. Πιο συγκεκριμένα το ποσοστό των Ελλήνων ανέργων πτυχιούχων ανέρχεται στο 19,4%, δηλαδή 1 στους 5 Έλληνες επιστήμονες είναι χωρίς δουλειά.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ισπανία με 14,9%, και ακολουθούν η Τουρκία με 7,7%, η Ιταλία με 7%, η Ιρλανδία με 6,7% και η Γαλλία με 5,3%.
Το ποσοστό ανεργίας μεταξύ των Νορβηγών πτυχιούχων ανέρχεται μόλις στο 1,8%, των Γερμανών στο 2,4%, των Νοτιοκορεατών στο 2,9%, των Ιαπώνων στο 3,2%, των Αμερικανών στο 4,1% και των Καναδών στο 4,8%.

Με άλλα λόγια η Ελλάδα είναι Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων επιστημόνων!

Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μια χώρας που παράγει τόσους πολλούς νέους ανέργους; Όταν η απελπισία και η απογοήτευση είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στους φοιτητές και τις φοιτήτριες πριν ακόμα πάρουν το πτυχίο τους, γιατί ξέρουν τι τους περιμένει όταν αναζητήσουν διεξόδους στην αγορά εργασίας.

Το μίγμα είναι, πράγματι, εκρηκτικό. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Prolepsis, η μαζική φτωχοποίηση της μεγαλύτερης μερίδας του ελληνικού λαού οδήγησε στα εξής: 6 στους 10 μαθητές σε 64 σχολεία της Αθήνας αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια. Το 61% των μαθητών στα παραπάνω σχολεία έχει έναν γονιό χωρίς δουλειά, ενώ το 17% των οικογενειών δεν είχε κανέναν γονιό που να εργάζεται. 11% από τα παιδιά είναι ανασφάλιστα και το 7% είχε ζήσει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για περισσότερο από μία εβδομάδα κατά το έτος 2014, ενώ το 3% ζούσε ακόμη χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.
406 σχολεία από όλη την Ελλάδα έλαβαν βοήθεια το 2014 για να σιτίσουν τους 61.876 μαθητές τους.

1.053 σχολεία έχουν κάνει αίτηση εφέτος για να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα «Διατροφή», ώστε να λάβουν σίτιση οι 152.397 μαθητές τους, εκ των οποίων σήμερα μόνο οι 15.520 μαθητές σε 150 σχολεία έχουν συμπεριληφθεί.

42.727 ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από γονείς σε 23 νομούς όλης της χώρας και το 54% των οικογενειών αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια και το 21% πείνα.

Επίσης, σύμφωνα με μελέτη του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής: 3,8 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας (432 ευρώ τον μήνα ανά άτομο).

2,5 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (233 ευρώ τον μήνα ανά άτομο, που σημαίνει ακραία φτώχεια).

Το 58% του ελληνικού πληθυσμού, 6,3 εκατομμύρια πολίτες, ζουν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ποιος νέος που μπορεί να φύγει στο εξωτερικό και διαθέτει την κατάρτιση και την επιστημονική επάρκεια για να διεκδικήσει την τύχη του αλλού, θα μείνει άραγε σε αυτή την χώρα τα επόμενα χρόνια;