H απάντηση που έδωσε η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας κ. Σία Αναγνωστοπούλου σε ερώτηση του βουλευτή Ιλχάν Αχμέτ για τις μετεγγραφές των φοιτητών της Μειονότητας της Θράκης αποτέλεσε μια δυσάρεστη έκπληξη για όλους. Ο βουλευτής ρωτούσε τους λόγους για τους οποίους οι φοιτητές της Μειονότητας της Θράκης που φοιτούν σε ελληνικά πανεπιστήμια, αποκλείστηκαν από το δικαίωμα υποβολής αίτησης μετεγγραφών στις διάφορες σχολές, όχι κατ’ εξαίρεση και χαριστικά, αλλά μόνο για τις περιπτώσεις εκείνων που πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια και τις υπόλοιπες διατάξεις που προβλέπει ο νόμος. Ζητούσε δηλαδή ο βουλευτής να ισχύσουν τα ίδια κριτήρια μετεγγραφών για όλους όσους φοιτούν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Κοινώς, ετέθη το ερώτημα προς το Υπουργείο, «γιατί αντιμετωπίζει με δύο μέτρα και δύο σταθμά όμοιες περιπτώσεις, καταστρατηγώντας την ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόμου».

Η απάντηση της κυρίας Σίας Αναγνωστοπούλου, προκαλεί έκπληξη, όχι τόσο γι΄ αυτά που λέει, όσο για το γεγονός ότι τα λέει μία πολιτικός η οποία έχει διακριθεί στους λόγους της και την πολιτική της διαδρομή, για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων. Αναφέρει, λοιπόν, χαρακτηριστικά η κ. Αναγνωστοπούλου: « Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα καθίσταται σαφές ορίζονται οι ειδικές κατηγορίες εισαγωγής στα ΑΕΙ που δεν δύνανται να αιτηθούν μετεγγραφής, καθώς κάνουν ήδη χρήση ειδικών ευνοϊκών διατάξεων για την εισαγωγή τους. Κατά συνέπεια η αναφορά στην ανωτέρω διάταξη των Ελλήνων πολιτών της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης που εισήχθησαν σε ποσοστό θέσεων καθ’ υπέρβαση του αριθμού εισακτέων, δεν είναι αντίθετη με τη αρχή της ισότητας, όπως αυτή προστατεύεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος. Σημειώνεται ότι ή ένταξη των Ελλήνων πολιτών της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης στις ειδικές κατηγορίες εισαγωγής στα ΑΕΙ της χώρας, έχει συστηματικά αποτελέσει λόγο εξαίρεσης της κατηγορίας αυτής από τους δικαιούμενους να αιτηθούν μετεγγραφή φοιτητές, επομένως με την ως άνω υπουργική απόφαση δεν εισήχθη εκ μέρους της διοίκησης αιφνιδιαστικός περιορισμός της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Θεωρεί λοιπόν η Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, ότι η θετική διάκριση που θεσπίστηκε με το νόμο 2341/1995 και των μετέπειτα υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες καθιερώθηκε το μέτρο της ποσόστωσης για την πρόσβαση των νέων της Μειονότητας της Θράκης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αποτελεί μέγιστη παραχώρηση, (χατίρι) προς την Μειονότητα και ως εκ τούτου δεν δικαιούται άλλων ευεργετημάτων της κείμενης νομοθεσίας.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον νόμο 2341/95, η εισαγωγή των μαθητών της Μειονότητας στα ΑΕΙ και ΤΕΙ γίνεται πλέον με ξεχωριστή διαδικασία επιλογής σε αριθμό που αντιστοιχεί στο 0,5% του εκάστοτε γενικού αριθμού εισακτέων, χωρίς να κόβεται κανένας άλλος υποψήφιος φοιτητής υπέρ των υποψηφίων της Μειονότητας, αφού αυτοί εισάγονται ως υπεράριθμοι στα πανεπιστήμια.

Η απόφαση αυτή είναι απολύτως συμβατή με το Ελληνικό Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και αποτελεί μια από τις αυτονόητες και αποτελεσματικές επιλογές, ώστε οι νέοι πολίτες- μέλη της Μειονότητας της Θράκης, να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν σε ελληνικά πανεπιστήμια.

Η εξαίρεση των μαθητών της Μειονότητας της Θράκης που εισήχθησαν στα ελληνικά πανεπιστήμια από το δικαίωμα μετεγγραφής σε άλλο πανεπιστημιακό ίδρυμα της Ελλάδας, αποτελεί μια κατάφορα αντισυνταγματική και άδικη πράξη.

Ο νομοθέτης, δεσμεύεται στη ρύθμιση ουσιωδώς όμοιων πραγμάτων, σχέσεων ή καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων και δεν μπορεί να μεταχειρίζεται τις περιπτώσεις αυτές κατά τρόπο ανόμοιο, εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας εν γένει διακρίσεις, εκτός αν η διαφορετική ρύθμιση δεν είναι αυθαίρετη, διότι επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων.

Συνεπώς, εάν γίνει με νόμο δικαιολογημένη ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλεισθεί από τη ρύθμιση αυτή, κατ’ αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση, άλλη κατηγορία προσώπων, ως προς την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος, που δικαιολογεί την ειδική εκείνη μεταχείριση, η διάταξη που εισάγει τη δυσμενή αυτή διάκριση είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική. Προς αποκατάσταση δε της συνταγματικής αρχής της ισότητας πρέπει να εφαρμοσθεί και για εκείνους εις βάρος των οποίων έγινε η δυσμενής διάκριση, η διάταξη που ισχύει για την κατηγορία υπέρ της οποίας θεσπίστηκε η ειδική ρύθμιση.

Συνεπώς, με αυτήν την κυβερνητική απόφαση, ουσιαστικά αναιρείται το δικαίωμα των παιδιών της Μειονότητάς να έχουν ίση μεταχείριση έναντι του νόμου με τους υπόλοιπους φοιτητές που πέρασαν με πανελλήνιες εξετάσεις στα ελληνικά πανεπιστήμια., η θετική διάκριση του νόμου 2341/95, μετατρέπεται, σύμφωνα με το σκεπτικό της κυβέρνησης, σε μειονέκτημα εις βάρος των μαθητών της Μειονότητας στην Θράκη.

Ταυτόχρονα σε μια εποχή που οι οικονομικές δυσκολίες είναι τεράστιες και οι οικογένειες προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν για να περιορίσουν τα έξοδά τους, οι φοιτητές της Μειονότητας που πληρούν τα εισοδηματικά και οικογενειακά κριτήρια που προβλέπει ο νόμος, εμποδίζονται να μετεγγραφούν σε πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης ή σε άλλες σχολές της επιλογής τους, αν και το δικαιούνται

Τέλος, η απόφαση αυτή εγείρει εύλογα ερωτηματικά και αμφιβολίες στα μέλη της Μειονότητας στην Θράκη, για το κατά πόσο τελικά τυγχάνουν ισότιμης μεταχειρίσεως ως φορολογούμενοι πολίτες αυτής της χώρας.

Για όλα αυτά, η κ. Αναγνωστοπούλου δεν μας είπε τίποτα…