Η σύσταση διακομματικής επιτροπής για την Θράκη θεωρείται πλέον βέβαιη καθώς ήδη έχουν αποσταλεί από την κυβέρνηση προς τα κόμματα επιστολές για να ορίσουν αυτά τους εκπροσώπους τους.
Ποιο θα είναι το πλαίσιο λειτουργίας αυτής της επιτροπής κανείς δεν γνωρίζει ακόμη και επίσημες ανακοινώσεις δεν έχουν γίνει. Εικάζεται όμως από την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα ότι η σύσταση της διακομματικής επιτροπής, που θα είναι η δεύτερη μετά το 1990, ξεκινάει από μια εσφαλμένη παραδοχή ότι «η Θράκη για μια ακόμη φορά κινδυνεύει». Και οι κίνδυνοι που διατρέχει η Θράκη, υποσυνείδητα για το πολιτικό και δημοσιογραφικό σύστημα των Αθηνών, δεν είναι άλλοι από την πληθυσμιακή της σύνθεση, την γεωγραφική της θέση και τα πολυπολιτισμικά της χαρακτηριστικά.
Για να τελειώνουμε όμως μια και καλή με τα αθηναϊκά φληναφήματα περί «εθνικών κινδύνων για την Θράκη», θα ήθελα από αυτήν εδώ την στήλη να απευθύνω ορισμένα απλά όσο και εύληπτα ερωτήματα προς τον πολιτικό κόσμο της χώρας, ανεξαρτήτως παραταξιακής τοποθέτησης, για τα πραγματικά ζητήματα που απασχολούν καθημερινά την κοινωνική πραγματικότητα της περιοχής αυτής.
Ερώτημα πρώτο: Αφού η Θράκη είναι τόσο σημαντική περιοχή για το πολιτικό σύστημα των Αθηνών, γιατί παραμένει η πιο φτωχή ως προς τους αναπτυξιακούς της δείκτες, περιφέρεια της Ελλάδας;
Ερώτημα δεύτερο: Γιατί οι Βιομηχανικές Περιοχές της Κομοτηνής, της Ξάνθης και της Αλεξανδρούπολης μετά από την εφαρμογή των μέτρων της δεκαετίας του 90 για την Θράκη, είναι σήμερα γεμάτες από κλειστά εργοστάσια που ρημάζουν στο πέρασμα του χρόνου;
Ερώτημα τρίτο: Γιατί οι τρεις νομοί της Θράκης κατέχουν από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε ολόκληρη την Ελλάδα;
Ερώτημα τέταρτο: Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει προχωρήσει η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών στην Θράκη ώστε να αξιοποιηθούν με έργα αναπτυξιακού χαρακτήρα οι τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις που διαθέτει; Γιατί δεν ενισχύονται οι χιλιάδες παραγωγοί του παραδοσιακού καπνού της Θράκης με κινδυνεύουν πλέον με κοινωνική εξόντωση και οικονομική εξαφάνιση;
Ερώτημα πέμπτο: Γιατί το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας συμπεριφέρθηκε στους ντόπιους επιχειρηματίες της Θράκης ως κοινούς απατεώνες, ενώ γνώριζαν τόσο οι τράπεζες όσο και οι κυβερνήσεις τα μεγάλα αναπτυξιακά αντικίνητρα που απέρρεαν από την γεωγραφική θέση των επιχειρήσεων αυτών και την τεράστια απόστασή τους από τις εσωτερικές αγορές;
Ερώτημα έκτο: Γιατί κόπηκαν, ανεστάλησαν και τελικώς απομειώθηκαν ή και εξαφανίστηκαν αναπτυξιακά κίνητρα που θεσπίστηκαν ειδικά για την Θράκη, όπως είναι η επιδότηση του κόστους εργασίας για τις επιχειρήσεις, η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου σε δάνεια των επιχειρήσεων, οι ειδικές διατάξεις και πρόνοιες των αναπτυξιακών νόμων της δεκαετίας του 1980 και του 1990;
Ερώτημα έβδομο: Γιατί εγκαταλείφθηκαν μεγάλα αναπτυξιακά έργα που θα μπορούσαν να προσδώσουν στην Θράκη αναπτυξιακή δυναμική όπως είναι η σιδηροδρομική Εγνατία, η αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε κόμβο διεθνών μεταφορών, η ελεύθερη διακίνηση λεωφορείων και οχημάτων διεθνών μεταφορών από το συνοριακό σταθμό της Νυμφαίας;
Ερώτημα όγδοο: Γιατί η Θράκη δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να ανοίξει οικονομικά φτερά και να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι η Τουρκική και η Βαλκανική αγορά βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από αυτήν, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και γιατί δεν αίρονται τα πολιτικά και γραφειοκρατικά αντικίνητρα για να προχωρήσουν επενδυτικές συμφωνίες ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους που θα ήθελαν αν επενδύσουν στη περιοχή;
Ερώτημα ένατο: Γιατί, οι κυβερνήσεις αρνούνται αιτήματα της τοπικής επιχειρηματικότητας όπως είναι η βίζα των 72 ωρών για τους Τούρκους πολίτες, η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Σμύρνη και άλλα μεγάλα λιμάνια της Τουρκίας;
Ερώτημα δέκατο: Γιατί η Θράκη δεν θωρακίζεται με φορολογικά κίνητρα που θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την γεωγραφική της εγγύτητα με αναδυόμενες βαλκανικές οικονομίες που θα ήθελαν να επενδύσουν στον ελληνικό χώρο με μια πιθανή εγκατάστασή τους στην περιοχή;
Ερώτημα ενδέκατο: Γιατί το ελληνικό κράτος, εκχωρεί εκουσίως ή ακουσίως πολλές φορές την πολιτική και θεσμική του παρέμβαση στην Θράκη, σε άτομα, οργανώσεις, ομάδες, συλλόγους ή και φορείς που κάνουν πολιτική η οποία παράγει φόβο, ανασφάλεια και μόνιμες τάσεις φυγής στον τοπικό πληθυσμό αντί να τονώνεται το αίσθημα εθνικής αυτοπεποίθησης στο πλαίσιο της λειτουργίας μιας ανοιχτής και δημοκρατικής κοινωνίας;
Αν και όταν απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα η διακομματική που επιχειρούν να ξαναφτιάξουν στην Αθήνα για την Θράκη, τότε θα έχουν εκλείψει και οι λόγοι για την ύπαρξή της…