Η Ευρώπη και η Ελλάδα βρίσκονται σε πόλεμο για το τίποτα, είναι ο τίτλος δημοσιεύματος του Bloomberg View. Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι ακόμη και για τα απαιτητικά πρότυπα της ευρωπαϊκής δυσλειτουργίας, η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και των άλλων χωρών της ευρωζώνης, είναι εντυπωσιακή.
Επί της ουσίας, η απόσταση μεταξύ των δύο πλευρών έχει συρρικνωθεί σχεδόν σε τίποτα. Ωστόσο, το αδιέξοδο και το ρίσκο μιας νέας κρίσης συνεχίζονται. Η ΕΕ διακινδυνεύει το μέλλον της νομισματικής ένωσης όχι στη βάση αρχών, αλλά για τη σημασιολογία.
Αρχικά, η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει ευθύνη που έδωσε απερίσκεπτες προεκλογικές υποσχέσεις και τις παρουσίασε στους εταίρους της ΕΕ ως μη διαπραγματεύσιμες. Έκτοτε έχει υποχωρήσει σε μεγάλο βαθμό. Ιδιαίτερα στο ότι εγκατέλειψε το αίτημά της για μεγάλη μείωση του χρέους.
Τώρα θέλει μια νέα διάσωση με πιο ήπιους όρους και μια προσωρινή διευθέτηση για να γεφυρωθεί το χρηματοδοτικό κενό μεταξύ της τρέχουσας συμφωνίας και της νέας. Φέρεται να είναι ακόμη πρόθυμη να ονομάζει αυτή τη γέφυρα ως «επέκταση».
Με την γερμανική κυβέρνηση να ηγείται του αιτήματος για κόσμια συμπεριφορά, η απάντηση της Ευρώπης ήταν να πει ότι το τρέχον πρόγραμμα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία, ίσως με κάποια ευελιξία, προτού συζητηθεί οτιδήποτε άλλο.
«Εδώ είναι το μπέρδεμα. Ποια η διαφορά μεταξύ μιας παράτασης που είναι μια γέφυρα σε ένα νέο πρόγραμμα και σε μια παράταση με ευελιξία εν αναμονή της συμφωνίας για νέο πρόγραμμα; Για έναν λογικό παρατηρητή, πολύ λίγη σημασία. Ωστόσο λόγω αυτής της διαφοράς, όποια και αν είναι, το ευρωσύστημα απειλεί να διασπαστεί.
Το Bloomberg View εκτιμά πως η κατάσταση είναι ακόμη πιο παράλογο διότι οι λεπτομέρειες έτσι κι αλλιώς δεν έχουν μεγάλη σημασία. Αυτό που είναι κρίσιμο είναι οι όροι μιας νέας μακροπρόθεσμης συμφωνίας, την οποία η ΕΕ αρνείται να συζητήσει μέχρι να συνθηκολογήσει η Ελλάδα.
Η ανάγκη για μια νέα συμφωνία δεν αμφισβητείται σοβαρά. Το υφιστάμενο σχέδιο διάσωσης επέβαλε μια πολύ σφιχτή δημοσιονομική πίεση, η οποία συγκράτησε την ανάπτυξη. Το χρέος της χώρας επομένως δεν ήταν δυνατό να συρρικνωθεί όπως προβλεπόταν σε σχέση με το ΑΕΠ. Το λάθος αναγνωρίστηκε ευρέως, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ και από άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ.
Το να σχεδιαστούν νέοι όροι δεν θα είναι εύκολο, αλλά είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα πιο ήπιο πρόγραμμα. οι Έλληνες έχουν ήδη υποφέρει αρκετά. Και μια μη τροποποιημένη επέκταση του ισχύοντος προγράμματος θα άφηνε την Ελλάδα δεσμευμένη σε μια σφιχτή δημοσιονομική πολιτική για τα επόμενα δύο χρόνια.
Η διογκωμένη αυστηρότητα της Γερμανίας απαιτεί από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει όλες τις προεκλογικές της υποσχέσεις. Αυτό είναι σύμφωνο με τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, Wolfgang Schaeuble, ο οποίος φαίνεται να θεωρεί πως οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να τιμωρηθούν για την έλλειψη κρίσης τους. Εάν οι ίδιοι και η δημοφιλής νέα κυβέρνησή τους ταπεινωθούν, ένα ακροδεξιό κόμμα, ακόμη λιγότερο εύπεπτο για την υπόλοιπη ΕΕ, δείχνει έτοιμο να προσπαθήσει και αυτό. Στο μεταξύ, παραμένει ο κίνδυνος ότι μια αναπόφευκτη οικονομική κατάρρευση στην Ελλάδα θα θέσει και άλλες χώρες της ευρωζώνης σε πιέσεις.
Η άρνηση της ΕΕ να συμβιβαστεί με την Ελλάδα –να αποδεχθεί τις παραχωρήσεις που είναι κάτι λιγότερο από άνευ όρων παράδοση- δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Δεν υπάρχει ανάγκη αυτό το αδιέξοδο να καταλήξει σε καταστροφή. Εάν συμβεί, τότε θα φταίνε περισσότερο η Γερμανία και οι υποστηρικτές της παρά η Ελλάδα.

Bloomberg: Η σημασία των ελληνικών εκλογών

Το ζήτημα της δημοκρατίας στην Ευρωζώνη εξετάζει σε άρθρο του ο δημοσιογράφος του Bloomberg Clive Crook, επιχειρώντας να αξιολογήσει το επιχείρημα της νεοεκλεγείσας ελληνικής κυβέρνησης για αλλαγή πορείας και εγκατάλειψη των πολιτικών λιτότητας με βάση την εντολή που έλαβε από τον ελληνικό λαό στις πρόσφατες εκλογές.
Ο αρθρογράφος αναρωτιέται πόση σημασία μπορεί να έχει ότι το αίτημα της Ελλάδας για ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης με ευνοϊκότερους όρους προωθείται από μια νέα κυβέρνηση που εκλέχθηκε για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
Σε στήλη του για το Project Syndicate νωρίτερα αυτό τον μήνα ο νομπελίστας καθηγητής οικονομικών του Columbia, Joseph Stiglitz, δηλώνει ότι έχει μεγάλη σημασία: Εάν η Ευρώπη πει όχι στην απαίτηση των Ελλήνων ψηφοφόρων για αλλαγή πορείας, λέει ότι η Δημοκρατία δεν έχει σημασία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα οικονομικά, αναφέρει ο Stiglitz.
Ο Economist από την πλευρά του διαφωνεί. Οι Έλληνες ψηφοφόροι μπορεί να θέλουν αναδιάρθρωση του χρέους και δημοσιονομική χαλάρωση, σημειώνει – αλλά τι γίνεται με τους ψηφοφόρους στη Γερμανία και αλλού στην Ευρωζώνη; Η γνώμη τους επίσης μετράει και είναι πολύ περισσότεροι. Εάν η Δημοκρατία έχει σημασία, μπορεί η γνώμη της πλειοψηφίας σε ολόκληρη την ΕΕ να πρέπει να ορίζει τις αποφάσεις.
Ο Jacob Funk Kirkegaard του Peterson Institute συμφωνεί. Όπως σημειώνει η συγκέντρωση οικονομικής κυριαρχίας εντός της Ευρωζώνης δεν είναι συμβατή με την έννοια μιας επιτακτικής εθνικής εντολής. Δεν είναι ρεαλιστικό για την Ελλάδα να υποστηρίζει ότι οι ψηφοφόροι της υπερισχύουν των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες. Πράγματι, σε μια νομισματική ένωση όπου κανένα μέλος δεν είναι πλήρως κυρίαρχο, είναι εγγενώς αδύνατο για οποιαδήποτε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι η νέα εκλογική εντολή υπερισχύει έναντι όλων των άλλων, αναφέρει.
Η συλλογική απάντηση της Ευρώπης στις οικονομικές δυσκολίες της Ελλάδας ήταν ψυχρή ακόμα και τιμωρητική, σημειώνει ο αρθογράφος του Bloomberg. Απορρίπτοντας τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων ψηφοφόρων – το κυρίαρχο αίσθημα αυτή την περίοδο – υπονομεύει την αλληλεγγύη που πρέπει να έχει η ένωση για να επιβιώσει και να ευημερήσει.
Οι προτάσεις της Ελλάδας είναι ως επί το πλείστον λογικές, προσθέτει. Ικανοποιώντας τις περισσότερες θα εξυπηρετούσε στην πραγματικότητα τα ευρύτερα οικονομικά συμφέροντα της Ευρώπης. Αλλά ακόμα και αν δεν είναι έτσι - και η Γερμανία με τους υποστηρικτές της είναι σωστοί στην απόφαση τους να μην μετακινηθούν από τις θέσεις τους – η άρνηση τους θα πρέπει να καθαριστεί από την περιφρόνηση για ένα έθνος που έχει ήδη υποφέρει υπέρμετρα και καλείται να υποφέρει περισσότερο.
Οι ελληνικές εκλογές είχαν σημασία Το να μεταφερθεί η αντίθετη εντύπωση ήταν μεγάλο λάθος, καταλήγει ο αρθρογράφος.

Πηγή:www.capital.gr