Η συμφωνία με την κυβέρνηση των Σκοπίων για το όνομα της «Βόρειας Μακεδονίας» καθώς και οι αποφάσεις του Eurogroup για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ενός μέρους του ελληνικού χρέους μαζί με την ολοκλήρωση του κύκλου των μνημονίων μετά από οχτώ χρόνια ασφυκτικού ελέγχου και οικονομικής εποπτείας, διαμορφώνουν ήδη το νέο σκηνικό μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έβαλε την γραβάτα που είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του εφόσον ρυθμιζόταν το ελληνικό χρέος, έστω κι αν η συμφωνία χαρακτηρίζεται από την αντιπολίτευση κατώτερη των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί αλλά και των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας και της οικονομίας.

Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να εορτάσει με πομπώδεις εκδηλώσεις την έξοδο στις αγορές και να θέσει την χειμερινή πολιτική ατζέντα που αναπόφευκτα θα είναι προεκλογική. Από τον Σεπτέμβριο θα μένουν λίγοι μήνες για τις εκλογές ακόμη κι αν αυτές δεν είναι πρόωρες. Ήδη, υπάρχουν δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η πιθανότερη ημερομηνία για να στηθούν κάλπες στην Ελλάδα είναι ο Μάιος του 2019, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές.

Εάν όμως οι εξελίξεις επιταχυνθούν στα Σκόπια και υπάρξει θετική εξέλιξη με το δημοψήφισμα για το όνομα και την συνταγματική αναθεώρηση που αποτελούν μέρος της Συμφωνίας των Πρεσπών, τότε είναι πολύ πιθανόν ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του να αναγκαστούν να φέρουν στην Βουλή προς ψήφιση την συμφωνία αυτή πριν από τον Δεκέμβριο του 2018, σύμφωνα και με τα χρονοδιαγράμματα που έχουν προσδιοριστεί. Τότε, θα βρεθούν μπροστά στο ενδεχόμενο καταψήφισης της συμφωνίας από τους ΑΝΕΛ που αποτελούν τους κυβερνητικούς εταίρους του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία 3,5 χρόνια. Η ηγεσία των ΑΝΕΛ και ο κ. Καμένος προσωπικά έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν την συμφωνία με τα Σκόπια, όταν έρθει προς κύρωση στην Βουλή, την ίδια στιγμή που δέχονται τρομερές πιέσεις από την εκλογική τους βάση αλλά και τα πολιτικά πυρά της Νέας Δημοκρατίας. Με δηλώσεις του μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα προς τους δημοσιογράφους, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ξεκαθάρισε ότι όταν έρθει η συμφωνία προς ψήφιση στην Βουλή θα άρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση εκτός αν ο πρωθυπουργός ζητήσει την υπερψήφισή της από 180 βουλευτές προκειμένου να περιβληθεί με αυξημένη τυπική και πολιτική ισχύ ή καταφύγει σε δημοψήφισμα για την έγκρισή της από τον λαό. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τελούν από τώρα σε ένα είδος πολιτικής ομηρίας από τον Πάνο Καμένο και τους ΑΝΕΛ με τον χρόνο πλέον να μετρά αντίστροφα.

Ακόμα όμως και αν η κυβέρνηση, παρά την στάση των ΑΝΕΛ, επιχειρήσει να περάσει την συμφωνία με τη απαιτούμενη πλειοψηφία των 151 ψήφων από την Βουλή, θα πρέπει να αναζητήσει στήριξη στην ψήφο τουλάχιστον 6 βουλευτών που δεν θα προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε άλλη περίπτωση χάνεται η πλειοψηφία και οδηγούμαστε σε πρόωρες εκλογές. Βέβαια, κυβερνητικοί κύκλοι έσπευσαν να δηλώσουν από τώρα ότι ο πρωθυπουργός όταν έρθει η στιγμή της κύρωσης της συμφωνίας με την γειτονική χώρα είναι πολύ πιθανόν να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή ώστε να επιβεβαιώσει για μιαν ακόμη φορά την ύπαρξη κυβερνητικής πλειοψηφίας!

Το παράδοξο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι υπάρχουν βουλευτές όπως ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και ορισμένοι συνάδελφοι του από το Ποτάμι αλλά πιθανώς και από το Κίνημα Αλλαγής που έχουν ταχθεί υπέρ της συμφωνίας αλλά είναι βέβαιο ότι θα καταψηφίσουν την κυβέρνηση εφόσον τεθεί ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης προς αυτήν...

Η πολιτική αντίφαση εντοπίζεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε μεγάλη μάχη για να επιτύχει με φανερό πολιτικό κόστος την Συμφωνία των Πρεσπών, θα εύχεται προκειμένου να μην διαταραχθεί η ενότητά και η πλειοψηφία στην Βουλή, να καθυστερήσουν οι διαδικασίες από την άλλη πλευρά ώστε να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος, εφόσον πραγματικά έχει αποφασιστεί να είναι ο Μάιος ο μήνας των εθνικών εκλογών!
Σε ό,τι αφορά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η Ν.Δ. είναι φανερό ότι έχει μετακινηθεί σε πιο συντηρητικές πολιτικές γραμμές, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την Συμφωνία των Πρεσπών ως «εθνικά επιζήμια», έχοντας υποχωρήσει κατά πολύ από τις θέσεις που διατύπωνε για το ίδιο θέμα πριν από 20 χρόνια ο πατέρας του σημερινού αρχηγού της και πρώην πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Θεωρεί έτσι η Ν.Δ. ότι επενδύει πολιτικά στο «εθνικό της ακροατήριο», εκμηδενίζοντας τον κίνδυνο απωλειών από τα δεξιά της, την στιγμή που υπάρχουν έντονες ζυμώσεις για την δημιουργία νέου εθνικιστικού κόμματος με άξονα το «Μακεδονικό». Η Ν.Δ. εγκαλεί την κυβέρνηση ότι με την Συμφωνία των Πρεσπών «παραχώρησε στην γειτονική χώρα την γλώσσα και την εθνικότητα», αναγνωρίζοντας ουσιαστικά την ύπαρξη «Μακεδονικού έθνους», γεγονός που η κυβέρνηση αρνείται σθεναρά.

Το Κίνημα Αλλαγής λίγους μήνες μετά την οργανωτική του συγκρότηση και την εκλογή αρχηγού από την βάση με την συμμετοχή 212.000 ψηφοφόρων του, κινδυνεύει άμεσα με διάσπαση.Ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι εμφανίζονται μετανιωμένοι για την συμμετοχή τους στο εγχείρημα της ανασύστασης του χώρου της κεντροαριστεράς και με αφορμή το «Μακεδονικό» και αποφάσισαν το προηγούμενο σαββατοκύριακο να αποχωρήσουν. Αλλά και τα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ στελέχη του Κινήματος Αλλαγής δεν έχουν την καλύτερη άποψη για το επικεφαλής του Ποταμιού και εμφανίζονται απρόθυμοι στην συνέχιση της συνεργασίας μαζί του, επιλέγοντας χωριστούς δρόμους. Όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που η κ. Φώφη Γεννηματά είχε θέσει ως κεντρικό της πολιτικό στόχο την ανάδειξη του ΚΙΝΑΛ ως καθοριστικού πόλου στον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς με σαφείς διαχωριστικές γραμμές τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη Ν.Δ.. Οι επιπτώσεις από την αποχώρηση Θεοδωράκη θα φανούν στο Κίνημα Αλλαγής τους επόμενους μήνες αλλά και από τις αντιδράσεις της ίδιας της κοινωνικής του βάσης στις εξελίξεις αυτές.

Συνήθως βέβαια οι εκλογές κρίνονται στο μέτωπο της οικονομίας. Και μπορεί στην κυβέρνηση να πανηγυρίζουν για τα επιτεύγματα των μακροοικονομικών τους στοχεύσεων, όσο όμως δεν ζεσταίνεται η πραγματική οικονομία και η τσέπη του μέσου Έλληνα εργαζόμενου, συνταξιούχου και επιχειρηματία, ο οποίος έχει βιώσει το μαρτύριο της συνεχούς λιτότητας όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπάρχει εύκολη ανατροπή των συσχετισμών που καταγράφουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Ένα κλίμα πολύ αρνητικό για την κυβέρνηση χωρίς όμως να έχει αποκρυσταλλωθεί ακόμη μία σαφής κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που να εκτοξεύει τα ποσοστά της αντιπολίτευσης. Παραμένουμε στο ακουστικό μας με ενεργό ενδιαφέρον για τα όσα πρόκειταινα συμβούν τους επόμενους μήνες.