Οι καπνοπαραγωγοί της Ροδόπης έχουν υποστεί φέτος τεράστια ζημιά που φθάνει και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το 60% της προσδοκώμενης παραγωγής τους. Αυτό σημαίνει ότι μια ευρεία κοινωνική κατηγορία συμπολιτών μας κινδυνεύει με οικονομική καταστροφή που θα έχει άμεση αντανάκλαση στην περιοχή, από την στιγμή που η ζημιά σε νούμερα μπορεί να προσεγγίσει τα 30 εκατομμύρια ευρώ, εφόσον δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση από την κυβέρνηση.

Δεν αμφισβητείται ασφαλώς η καλή πρόθεση κανενός, αφού και συσκέψεις έγιναν για το θέμα στην Αθήνα και οι αρμόδιοι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί παράγοντες του αγροτικού χώρου κινητοποιήθηκαν για να βρεθεί λύση στο μείζον αυτό πρόβλημα που έχει προκύψει. Στην πολιτική όμως τίποτα δεν κρίνεται από τις καλές προθέσεις παρά μόνο από τις πρακτικές λύσεις και απαντήσεις που δίνονται στα προβλήματα που προκύπτουν. Κοινώς, μετρούν τα αποτελέσματα και όχι τα λόγια.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω γιατί η παραγωγή του καπνού στην Θράκη θα πρέπει να ενισχυθεί και να διαφυλαχθεί ως «κόρη οφθαλμού». Το έχουμε πράξει κατ’ επανάληψη με την αρθρογραφία μας στην «Γκιουνδέμ» όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Ο καπνός είναι κομμάτι της ζωής των ανθρώπων στην περιοχή μας και αφορά σε περισσότερους από 30.000 καλλιεργητές με τις οικογένειές τους. Αν λείψει, το κοινωνικό κόστος θα είναι τεράστιο. Τελεία και παύλα.

Όμως, φέρνουμε σήμερα στο φως την απάντηση που έδωσε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Ευάγγελος Αποστόλου σε κοινοβουλευτική αναφορά βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από τον νομό Αιτωλοακαρνανίας για τη αποζημίωση αγροτών της περιοχής του Αγρινίου των οποίων οι καλλιέργειες με εσπεριδοειδή έχουν πληγεί από την ακαρπία, κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που συμβαίνει φέτος με τα καπνά της Ροδόπης.

Ο υπουργός στην απάντησή του αρχικά παραδέχεται ότι «σύμφωνα με τον Κανονισμό Ασφάλισης Φυτικής Παραγωγής του ΕΛΓΑ, που εκδόθηκε σε εφαρμογή του νόμου 3877/2010, οι ζημιές που ενδεχομένως παρατηρούνται στις καλλιέργειες από ακαρπία δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ, αλλά μόνον οι άμεσες ζημιές στην ηρτημένη παραγωγή των καλλιεργειών που προξενούνται από φυσικούς κινδύνους όπως η βροχόπτωση, ο παγετός, το χαλάζι, κλπ.».

Ωστόσο, όπως αναφέρει ο κ. Αποστόλου στην συνέχεια του σκεπτικού του, «οι ζημιές από μειωμένη παραγωγή λόγω ακαρπίας μπορούν να ενταχθούν σε πρόγραμμα χορήγησης Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων αρμοδιότητας ΠΣΕΑ και με πόρους του κρατικού προϋπολογισμού, όπου εντάσσονται οι ζημιές που προξενούνται στις γεωργοκτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις εξαιτίας ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως οι θεομηνίες, οι ακραίες δυσμενείς συνθήκες και οι ασθένειες. Προκειμένου οι παραγωγοί να τύχουν της ενίσχυσης αυτής, που θα αντισταθμίζει την απώλεια παραγωγής τους, θα πρέπει:

1. Η παραγωγή του έτους ζημίας να έχει ζημιωθεί κατά καλλιέργεια, σε επίπεδο νομού, σε ποσοστό 30% και άνω σε σχέση με τη μέση απόδοση των τριών προηγούμενων ετών, με βάση τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της χώρας που συλλέγονται από τις Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής.

2. Να τεκμηριώνεται επιστημονικά, από επιτροπή που ορίζεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ότι η απώλεια της παραγωγής είναι αποτέλεσμα μιας δυσμενούς καιρικής συνθήκης και όχι συνδυασμού πολλών.

3. Τα επίσημα μετεωρολογικά στοιχεία να τεκμηριώνουν τον χαρακτηρισμό των καιρικών συνθηκών ως δυσμενών.

4. Να εγκριθεί η δαπάνη αντιστάθμισης των ζημιών από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους».

Είναι λοιπόν προφανές πώς, ότι ακριβώς ισχύει για το Αγρίνιο, θα πρέπει να ισχύσει και για την Ροδόπη! Οι διαδικασίες για την καταγραφή των ζημιών πρέπει να ξεκινήσουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες άμεσα και δικαιολογίες του τύπου «υπάρχει γραφειοκρατία» ή ότι «θα προσπαθήσουμε να βρούμε που μπορούμε να εντάξουμε τις αποζημιώσεις και με ποιον τρόπο», δεν συγχωρούνται! Υπάρχει πλέον προηγούμενο που δημιουργεί η συγκεκριμένη απάντηση του κ. Αποστόλου και βέβαια υπάρχει και σχετική παρόμοια ερώτηση που έχει κατατεθεί για τα καπνά της Ροδόπης και στην οποία αναμένεται η έγγραφη απάντησή του.