Σαρωτικές είναι οι επιπτώσεις από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και την κρίση δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη το 2010 στη μεσαία τάξη της Ευρώπης.
Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO), το διάμεσο εισόδημα της μεσαίας τάξης υποχώρησε σε πάνω από τα δύο τρίτα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιστρέφοντας την άνοδο που είχε επιτευχθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της 20ετίας μέχρι το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Το εισοδηματικό χάσμα έχει διευρυνθεί στην Ευρώπη όχι μόνον λόγω της πτώσης των πραγματικών μισθών, αλλά και της αποδυνάμωσης του κράτους πρόνοιας σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων ή και την κατάργηση φοροαπαλλαγών.

Στην Ελλάδα, με 19 κατασχέσεις την ώρα απαντά η εφορία στην αδυναμία των πολιτών να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), το 2018 καταγράφεται ρεκόρ εισπράξεων από κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών αλλά και από τις ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα στον κρατικό κορβανά να εισέλθουν περισσότερα από 5,55 δισ. ευρώ. Σημειώνεται ότι το 2014 οι εισπράξεις από τις κατασχέσεις ανέρχονταν στα 3,67 δισ. ευρώ.

H πολιτική των υψηλών φορολογικών συντελεστών που συνοδεύονται από έκτακτες φορολογίες όπως η εισφορά αλληλεγγύης, αλλά και ο εξωπραγματικός ΕΝΦΙΑ, οδήγησε τα νοικοκυριά σε δεινή θέση, αφήνοντας απλήρωτους φόρους 9,1 δισ. ευρώ το 2018.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τις αρχές του έτους μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου, έχουν πραγματοποιηθεί 118.361 κατασχέσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς των φορολογουμένων που έχουν χρέη στην εφορία.

Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι το μεγάλο κύμα των κατασχέσεων πραγματοποιήθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2018 και έκτοτε η εφορία έκοψε ρυθμό εξαιτίας κυρίως των άδειων τραπεζικών λογαριασμών, αλλά και της φορολογικής συμμόρφωσης αρκετών οφειλετών του Δημοσίου. Το εντυπωσιακό πάντως είναι ότι τον μήνα της εξόδου από το μνημόνιο οι κατασχέσεις έπεσαν κάθετα.
Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο έγιναν μόλις 48 κατασχέσεις, τον Σεπτέμβριο 5.227, τον Οκτώβριο 7.066, τον Νοέμβριο 7.087 και τον Δεκέμβριο 5.702. Πάντως, τα δικαστικά τμήματα των εφοριών έχουν εντολή να εντείνουν τις πιέσεις προς τους οφειλέτες του Δημοσίου να ενταχθούν στη ρύθμιση των 12 δόσεων, διαφορετικά ενεργοποιούνται αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ακόμα και για οφειλές μόλις 500 ευρώ.

Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι στο διάστημα Ιανουαρίου - Δεκεμβρίου, τα ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκαν το 2018 κατά 10,9 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 9,1 δισ. ευρώ είναι απλήρωτοι φόροι και τα υπόλοιπα διάφορα πρόστιμα και καταπτώσεις εγγυήσεων, παγιώνοντας μια κατάσταση που ξεκίνησε το 2010.

Ειδικότερα: 1. Τα χρέη των φορολογουμένων και των επιχειρήσεων φθάνουν στα 104,6 δισ. ευρώ, ενώ εάν προστεθούν τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις που αναλογούν, ξεπερνούν τα 185 δισ. ευρώ.

2. Τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τις αρχές του έτους μέχρι και τον Δεκέμβριο ανέρχονται στα 10,9 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 9,1 δισ. ευρώ είναι απλήρωτοι φόροι.

3. Μόνο τον Δεκέμβριο δεν πληρώθηκαν φόροι ύψους 1,2 δισ.

4. Όσο και αν γίνεται λόγος για φορολογική συμμόρφωση, από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί οι οφειλέτες του Δημοσίου κατά 3 εκατομμύρια. Συγκεκριμένα, από 1 εκατομμύριο που ήταν οι οφειλέτες πριν από την κρίση, σήμερα ανέρχονται σε 4,06 εκατομμύρια.

Πρακτικά, ένας στους δύο φορολογουμένους έχει ανοικτούς λογαριασμούς με την εφορία και 1,82 εκατ. φορολογούμενοι είναι εκτεθειμένοι σε μέτρα αναγκαστικής είσπραξης.

5. Σε 1.168.438 οφειλέτες έχουν επιβληθεί αναγκαστικά μέτρα, δηλαδή κατασχέσεις μισθών και τραπεζικών λογαριασμών. Πάντως το κύμα των κατασχέσεων φαίνεται να έχει αποτελέσματα για τα ταμεία του Δημοσίου, καθώς από τις αρχές του έτους έχουν εισπραχθεί περισσότερα από 5,55 δισ. ευρώ παλαιών και νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών, ποσό ιδιαίτερα εντυπωσιακό αν συγκριθεί με τα δεδομένα προηγούμενων ετών.

6. Από το σύνολο των οφειλών, 18,1 δισ. ευρώ έχουν χαρακτηριστεί επισήμως «ανεπίδεκτα είσπραξης».

Είναι φανερό ότι η μεσαία τάξη στην σημερινή Ελλάδα στενάζει από την υπερφορολόγηση και το γεγονός αυτό αποτελεί μία πραγματική τροχοπέδη στην ανάταξη της οικονομίας.